گام گام

تا بپیشان دیده ره را گام گام تا بپایان رفته در در بام بام

راهبر تا درگه حق گام گام هم بره بینا و هم دانا بود

از زمین نینوا تا باب شام باب جستی زان اسیران گام گام

هم راه را بما تو نمودی ز ابتدا هم گام گام را بهدای تو آمدیم

به تدریج برتر شدن گام گام نه برجستن و اوفتادن ز بام

سبب آبروی جان‌ها کرد خاک کوی تو گام گام ایزد

چون نبیند پیر ره را گام گام کور باشد این ولایت نبودش

می خرامد جان مجلس سوی مجلس گام گام در جبینش آفتاب و در یمینش جام جام

بزرگان نهادند بر گام گام به داد و دهش زنده کردند نام

موج برآر از عدم تا برباید مرا بر لب دریا به ترس چند روم گام گام