گاتها
معنی کلمه گاتها در فرهنگ فارسی
معنی کلمه گاتها در دانشنامه آزاد فارسی
معنی کلمه گاتها در ویکی واژه
یا گاتهها، قدیمیترین سرودههای زردشت، در اوستا که چیزی است بینابین دعا و موعظه. از لحاظ شکل ظاهر، خطاب به خدای بزرگ است که گاهی اهوره و زمانی مزداه و گاهی هم اهورهمزده نامیده میشود.
جملاتی از کاربرد کلمه گاتها
چنین گفت در گاتها زردهشت که بر دیو ریمن نمایید پشت
گمان میرود که برخی از نوشتارهای اوستا پیش از نوشته شدن سدهها به گونهٔ گفتاری نگاه داشته شدهاند. «کتاب ارداویراف» که در سدهٔ ۳ یا ۴ پس از میلاد نوشته شد، بیان میکند که گاتها و برخی از دیگر نوشتههای موجود در اوستا پیش از یورش اسکندر مقدونی به ایران موجود بودهاند. بر پایهٔ دیدگاه نویسندهٔ «ارداویرافنامه»، «دِژِ نِپِشت» (کتابخانهٔ کاخ) در یک آتشسوزی بهدست اسکندر مقدونی ویران شد. با این همه، هیچیک از این ادعاها را نمیتوان تأیید کرد؛ چرا که اگر این متون وجود داشتهاند اکنون هیچ اثری از آنها نیست.
بخشهای کهن تر اوستا چون گاتهای زرتشت و هفت هات کهن نمیتوانند به دورهای متأخرتر از ابتدای هزاره ۱ پ. م متعلق باشند و زمان گردآوری سرودهای ودایی میان ۱۳۰۰تا۸۰۰ پ. م است.
کسانی مانند مری بویس که به تفکیک دقیق تعالیم گاتها یعنی آموزههای خود زرتشت با اوستای نو و حتی آیین کهن آریایی اعتقادی ندارند، هخامنشیان را بهطور کلی پیرو زرتشت میدانند. اما برخی دیگر از محققان مانند دیاکونوف تأکید دارند که پادشاهان هخامنشی پیرو اوستای نو بودند.