کینه توز

گردد گران کمانکش ایّام کینه توز پیچد ز درد ارقم دوران کج نهاد

بد از سرفرازان یکی کینه توز سپهدار او بود نامش متوز

سخت نیک آمد که پیش از کینه توزی باد مهر گل بسان خار پشت از بیم روی اندر کشد

خدنگ از دل جنگیان کینه توز تبر مغز کاف و سنان سینه دوز

یا کرم کن ، از چنگ شیطان کینه توز نجاتمان بده

وصل تو وفا نکرد لیکن هجران تو کرد کینه توزی

زلفی ز برای عقل سوزی داری عمری ز برای کینه توزی داری

بماندند آنجای تا چند روز نپرسید از حالشان کینه توز

کینه توز و کینه ورز و کینه خواه و کینه جو فتنه آر و فتنه بار و فتنه کار و فتنه زا

من به هوس همی خورم ناوک سینه دوز را تا نکنی ملامتی غمزه کینه توز را