کون و مکان

ز چار و پنج و شش آنجا برون شد همه کون و مکان را رهنمون شد

خیمه از دایرهٔ کون و مکان بیرون زن زانکه بالای ازین هر دو مکان دگر است

بهار گلستان کون و مکان جهانبخش ثانی صاحبقران

خیمه چو زد در جهان حضرت سلطان عشق کون و مکان آمدند بندهٔ فرمان عشق

حاصل کون و مکان نیست بجز عشق تو هیچ چون یکی کون و مکان پرتوی از روی تو بود

ساقی میخانه وحدت علی پیر طریق کاز همه کون و مکان رو بر درش آورده‌ام

حمله اش در جگر کون و مکان رخنه فکن وز دل فتح و ظفر شیهه او زنگ زد است

محمد واصل هر دو جهانست بصورت برتر از کون و مکانست

بگشتم در همه کون و مکان باز نظر کردم عیان انجام و آغاز

الّا ای جان کنون دیدار دیدی که در کون و مکان عطّار دیدی