معنی کلمه کورک در لغت نامه دهخدا
کورک. [ رَ ] ( اِ ) در تداول عامه ، جوشهای چرکی کم و بیش برجسته روی پوست که در نقاط مختلف پوست بدن پدید آیند. کورک معمولاً دارای مرکزی سفیدرنگ و پر از چرک و اطراف آن ملتهب و قرمزرنگ است. دمل کوچک. دانه چرکی. ( فرهنگ فارسی معین ). دمل کوچک. دمل خرد. دمل خرد که سخت تر ازدمل ، درد و سوزش دارد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || دمل. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
کورک.[ ک َ وَ / ک َ رَ ] ( اِخ ) نام موضعی هم هست نزدیک به هرمز. ( برهان ). نام موضعی است نزدیک به هرمز فارس که قریب به خلیج عمان باشد. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ).
کورک. [ ک َ وَ / ک َ / کُو رَ ]( اِخ ) نام جمعی از کفار باشد. ( برهان ). نام گروهی از کفار کتور که در هندوستان باشند. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). ظاهراً مصحف گورک ،گبرک. ( حاشیه برهان چ معین ). و رجوع به گبر شود.
کورک. [ رَ ] ( اِخ ) دهی از دهستان چرداول که در بخش شیروان چرداول شهرستان ایلام واقع است و 150 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).
کورک. [ کُرْ ] ( اِخ ) شهر و بندری است درایرلند که 77900 تن سکنه دارد. در این شهر، صنایع فولاد و کشتی سازی و تصفیه نفت دایر است. ( از لاروس ).