کود

نکوئی ثمرهای نیکودهد به توهر چه خواهی به از اودهد

یک‌شب نهاد شبچره‌، زن‌نزد کودکان خود رفت وگربه آمد برقصد شبچره

در کوزه می چو دلبری اندر نقاب بود در غنچه گل چو کودکی اندر قماط بود

و اول چیزی که پیدا شود شره طعام بود. باید که ادب خوردن آموزد تا به دست راست خورد و بسم الله بگوید و به شتاب نخورد و بسیار نخورد و خرد بخایدو چشم بر لقمه دیگران ندارد و تا یک لقمه فرو نبرد، دست به دیگر دراز نکند و گاه گاه نان تهی دهد تا همیشه خو با نان خورش نکند. و بسیار خوردن اندر چشم وی زشت کند و گوید که این کار ستوران و بی خردان باشد و کودک بسیارخوار را اندر پیش وی عیب کند و کودک با ادب را ثنا گوید تا رگ مباهات اندر وی بجنبد و وی نیز چنان کند.

یحیی زکریا پیغامبری بود مرسل به بنی اسرائیل. هفت ساله بود که او را نبوّت دادند و بوی وحی آمد، بر انجمن بنی اسرائیل بییستاد و ایشان را بر پنج چیز دعوت کرد: بر توحید و بر نماز و بر روزه و بر صدقه و بر ذکر خدای عزّ و جل. در خبرست که کودکان با وی گفتند: اذهب بنا نلعب، فقال ما للعب خلقت.

زن و کودک کوش و گنجش بنیز به من داد باید دگر هیچ چیز

باد آن کودک الهی جاودان نور چشم میرزا عبدالحسین

گوبینو در شهر ویل‌داوری از شهرهای فرانسه به دنیا آمد. پدرش از خاندان بوردو بود. مادرش در کودکی گوبینو به سوئیس رفت و پسرش را به مدرسهٔ بی‌ین فرستاد در این مدرسه بود که مقدمات زبان‌های شرقی را فراگرفت.

چو کودک ز خردی به مردی رسید دران خانه جز بینوایی ندید

وی همچنین برنده جوایزی همچون جایزه امی بهترین مجموعه تلویزیونی کودکان در سال ۱۹۸۰ برای ای‌بی‌سی ویژه بعد از مدرسه شده است.

چو بشنیدکودک الف را درست الف‌را الف‌خواندچالاک‌و چست

شد ذهن من و خاطر من تیز و منور چون خاطر کودک ز منقا و ز پلپل