که بیستون

گوی دید همچون که بیستون دو بازو به کردار ران هیون

کنم روی هامون چو دریا ز خون به کشتی گذارم که بیستون

به تن پیل ها چون که بیستون که از خشمشان آتش آمد برون

به بالا ز رستم همی رفت خون بشد سست و لرزان که بیستون

سیه رنگ بهزاد را پیش خواست تو گفتی که بیستونست راست

یکی رخش دارد بزیر اندرون که گویی روان شد که بیستون

به انتقام دل پرخراش، جا دارد که بیستون کمر قتل کوهکن بندد

و زانجا بیامد سوی طیسفون زمین شد ز لشکر که بیستون

کمان کیانی به بازو درون بر آن باره بر چون که بیستون

چون سقف بیستون ز هوا بر زمین فتد گر دشمنت‌ کند ز که بیستون حصار