کنفت

معنی کلمه کنفت در لغت نامه دهخدا

کنفت. [ ک ِ ن ِ ] ( ص ) سرشکسته و خوار و خفیف و دمق شده. اصلاً این صفت برای غیرذی روح و به معنی کثیف است : پارچه کنفت ، کاغذ کنفت ، کتاب کنفت. امابعد بر سبیل توسع برای انسان نیز به کار رفته است. ( فرهنگ لغات عامیانه جمال زاده ). کنف. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کنف و کنفت شدن و کنفت کردن شود.
کنفة. [ ک َ ن َ ف َ ]( ع اِ ) ناحیه و کرانه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ): کنفة الابل. ناحیتها و جانبها. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

معنی کلمه کنفت در فرهنگ معین

(کِ نِ ) (ص . ) (عا. ) شرمسار، خجل .

معنی کلمه کنفت در فرهنگ عمید

۱. چرکین، کثیف.
۲. [عامیانه] ضایع.
۳. شرمسار.

معنی کلمه کنفت در فرهنگ فارسی

چرکین، کثیف، ضایع، شرمسار، کرفت هم گفته شده
( صفت ) ۱ - شرمزده و افسرده وجه. خود را از دست داده : دختر یک باره کنف شد و احساس حقارت شدیدی کرد . ۲ - دارای چین و چروک و کثیف شده ( پارچه و مانند آن ) .

معنی کلمه کنفت در ویکی واژه

(عا.)
شرمسار، خجل.

جملاتی از کاربرد کلمه کنفت

اندر کنفت (عین قضاة) این شرفت بس کامروز توئی مدفن خونین کفن عشق
در چشمهٔ تیغ بی‌کفت آب مباد در زلف زره بی‌کنفت تاب مباد