کنفت. [ ک ِ ن ِ ] ( ص ) سرشکسته و خوار و خفیف و دمق شده. اصلاً این صفت برای غیرذی روح و به معنی کثیف است : پارچه کنفت ، کاغذ کنفت ، کتاب کنفت. امابعد بر سبیل توسع برای انسان نیز به کار رفته است. ( فرهنگ لغات عامیانه جمال زاده ). کنف. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کنف و کنفت شدن و کنفت کردن شود. کنفة. [ ک َ ن َ ف َ ]( ع اِ ) ناحیه و کرانه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ): کنفة الابل. ناحیتها و جانبها. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
معنی کلمه کنفت در فرهنگ معین
(کِ نِ ) (ص . ) (عا. ) شرمسار، خجل .
معنی کلمه کنفت در فرهنگ عمید
۱. چرکین، کثیف. ۲. [عامیانه] ضایع. ۳. شرمسار.
معنی کلمه کنفت در فرهنگ فارسی
چرکین، کثیف، ضایع، شرمسار، کرفت هم گفته شده ( صفت ) ۱ - شرمزده و افسرده وجه. خود را از دست داده : دختر یک باره کنف شد و احساس حقارت شدیدی کرد . ۲ - دارای چین و چروک و کثیف شده ( پارچه و مانند آن ) .