کنشت

هرکجا رود ملک ملک اوست خواه در حرم خواه در کنشت

به تاراج کنشت ما برون تاز صلیب هستی ما سر نگون ساز

وقتی هوروویتس کودک بود، مادرش -که او همیشه ستایش‌اش می‌کند- کتاب‌های فرانکنشتاین و دراکولا را به او معرفی کرد و در سیزده سالگی نیز، یک جمجمهٔ انسان به‌عنوان هدیهٔ تولد به او داد.

کنیسا یا کنشت به نیایشگاه و محل اجتماعات دینی یهودیان گفته می‌شود.

وفا مجوی ز دشمن که پرتوی ندهد چو شمع صومعه افروزی از چراغِ کنشت

نس در ۱۳ ژانویه ۲۰۰۴ در کنار دوستش یوهان روپرت اقامت داشت که هنگام پایین‌آمدن از قله‌ای به سمت ملک روپرت در کوهستان دراکنشتاین در نزدیکی شهر فرانشهوک در خارج از کیپ تاون، آفریقای جنوبی، در یک سانحه کوهنوردی جان باخت. بر اساس گزارشات پلیس، تجهیزات محکم‌کاری نس از دامنه کوه متخلخل، شل شده و منجر به سقوط ۱۰۳ متری شده است. او در زمان مرگ ۶۶ سال داشت.

تو نیز سجدهء بت کن به طوع اگر بینی که اقتدا به کنشت و کلیسیا کردند

به نیکو منشت و گوشت و کنشت بیارای خود را چو خرم بهشت

گر تو در کعبه نباشی ای بدا حال حرم ور تو در بتخانه آیی ای خوشا وقت کنشت

ترسا بچه‌ای دوش همی‌گفت که حافظ حیف است که هر دم کند آهنگ کنشتی

بیعه (کلیسا) • صَلات (کنیسه، کنشت) • صومعه (دِیر) • مِحراب • مسجد

از جمله فیلم‌های او می‌توان به هیولای فرانکنشتاین اشاره کرد که یکی از نخستین فیلم‌های ترسناک سینمای ایتالیا محسوب می‌شود.

صوفی از میکده گر فهم کند بوی کباب از در کعبه رود دست فشان سوی کنشت

با معصیتم که کرده ای امن کنشت با عاطفتت که می برد آب بهشت

عشق نه کعبه شناسد نه کنشت عشق نه دوزخ گذارد نه بهشت