کندنه

معنی کلمه کندنه در لغت نامه دهخدا

کندنه. [ ک ُ ن ِه ْ ] ( نف مرکب ) از: کُند ( کنده ) + نه ( مخفف نهنده ). که کند ( پای بند ) نهد. پای بندنهنده.که کنده بر پای نهد تا مانع فرار گردد :
میل کش چشم خیالات شو
کندنه پای خرابات شو.نظامی.رجوع به کند شود.

معنی کلمه کندنه در فرهنگ فارسی

پای بند نهنده . که کنده برپای نهد تا مانع فرار گردد.

جملاتی از کاربرد کلمه کندنه

از بر خود افکند در سینه کندنها برون هست از نامی من عاصی نگین را بسکه عار
اگر رحم آورد بر مرغ صیاد رود دام و فکندنهاش بر باد