کنارنگ

کنارنگ و گنجور تو ساو و باژ ستانند از مه به دشنام و ژاژ

کنارنگ با پهلوان هرک هست همه داد جویید با زیردست

کنارنگِ مروست ماهوی نیز ابا لشکر و پیل و هر گونه چیز

شکستم به تو هر که بدخواه بود به جنگ ار کنارنگ اگر شاه بود

کدامست مردی کنارنگ دل به مردی سیه کرده در جنگ دل

کنارنگ دیوی نگهدار اوی همه نره دیوان به فرمان اوی

کنارنگ گفتند و قیصر بنیز که اکنون بهانه نمانده‌ست چیز

کنارنگ گفتند کای شهریار به تندی زبان را تو رنجه مدار

جهاندار چون کرد آهنگ مرو به ماهوی سوری کنارنگ مرو

بفرمود کندن همان سنگ را بدید آن نشانی کنارنگ را