کم و کاست

چرا او را نگردانی کم و کاست که او بدنامی پیغمبری خواست

دو بحر بزرگی که ازهم جداست بهم راه جویند بی کم و کاست

زگیتی نجستم به جز راستی نگشتم به گرد کم و کاستی

ز آن گفت و شنید بی کم و کاست هم گفتن و هم شنیدنش راست

داشتم خاطر جمعی ز جهان بی کم و کاست ساخت آن زلف کجم کار پریشانی است

من این نامه را نیک آراستم کم و کاستش را به پیراستم

هارتلی روایت خبری را نه برای ارائه بی کم و کاست خبر، بلکه ابزاری برای پیروزی در فضای دوقطبی«ما» و «آنها» می‌داند.

روان کن سوی حضرت بی کم و کاست علامتهای سلطانی که آنجاست

یکی آن کز رفیقان درگذاری اگر هر لحظه بینی صد کم و کاست

دولتش باد جهانگیر،چو خورشید مدام دشمنش سایه صفت، باد ز عالم کم و کاست

گر فتد از تو شاخی در کم و کاست بجهد شاخ دیگر از چپ و راست