کم بضاعت

چو مار ا نیست جز تقصیر طاعت چه وزن آریم مشتی کم بضاعت

دردست فقیر کم بضاعت بود اندکی از متاع دنیا

دگر ره گفت هان ای کم بضاعت امیدم منقطع نیست از شفاعت

داد ز کم بضاعتی آه ز سست همتی معصیت آتشی نیافت در خور ابر رحمتی

ناقد نقدی ولیکن نقد را آماده کن کم بضاعت تاجری تو قصد در عمان مکن

ملک آنچنان بماند که یا رد شدن محیط هر کم بضاعتی بقلیل و کثیر ملک

هرکس زخوان قسمت خود رزق می خورد از کم بضاعتی خجل ازمیهمان مباش

بر در تو کم بضاعت آمدم برامید یک شفاعت آمدم

رسمیست در زمانه که هر کم بضاعتی رتبت بسیش ز اهل هنر بیشتر بود

چو ما را نیست جز تقصیر طاعت چه وزن آریم؟ مشتی کم بضاعت