کلیم

نه همین از چرخ می‌آید ستم بر من کلیم بر سرم هر ذره خاک آشیانی می‌شود

ترک این هرزه روی‌ها نتوان کرد، کلیم نمکش رفت چو دیوانه به ویرانه نشست

سر گذشت مصر و فرعون و کلیم می توان دیدن ز آثار قدیم

حکیمان با کلیمان دوش بردوش که اینجا کس نگوید «لن ترانی»

پس از جنگ، کلیمایتیس به هامبورگ در آلمان نقل مکان کرد و در اواخر دهه ۱۹۷۰ در آنجا پیدا شد. پلیس هامبورگ تحقیقاتی را دربارهٔ وی آغاز کرد، اما کلیمایتیس پیش از محاکمه شدن، در سال ۱۹۸۸، درگذشت.

کلیم از سفر آوارگی چو مطلب شد جریده می‌روم و رهنما نمی‌خواهم

سکانس‌های شروع و پایانی نسخهٔ انیمه، دارای ویژگی‌هایی نظیر نقاشی‌های هنری از شخصیت‌های اصلی داستان است. این شخصیت‌ها بر اساس سبک‌های نقاشی گوستاو کلیمت، نقاش نمادگرای اتریشی کشیده شده‌اند که شامل بوسه و دیگر آثار مشابهی با تقلید ژست‌ها، رنگ‌ها و الگوهای دیگر این نقاش هستند.

هنگامی که آلمان نازی در ژوئن ۱۹۴۱ لیتوانی را اشغال کرد، در آغاز عملیات بارباروسا، کلیمایتیس یک واحد نظامی متشکل از تقریباً ۶۰۰ عضو تشکیل داد، که زیرمجموعه جبهه کنشگران لیتوانی یا دولت موقت لیتوانی نبود و با ارتش شوروی برای کنترل شهر کاوناس به درگیری پرداخت. در شامگاه ۲۳ ژوئن، بیشتر شهر در دست شورشیان قرار گرفت.

کلیمانجارو یکی از استان‌های کشور تانزانیا می‌باشد و مرکز این استان شهر موشی می‌باشد و کوه کلیمانجارو در این استان قرار دارد.

با انقلاب ۱۹۸۹ و فروپاشی کمونیسم، پس از پنجاه سال ادبیات آزاد شد؛ اما پس از آن دیگر مقدر نبود نویسنده‌ها را در قالب نسل‌های معین یا چارچوب‌های زمانی طبقه‌بندی کرد. بعد از فروپاشی شمار نویسنده‌ها به اندازه‌ای زیاد شد که چارچوب‌های زمانی یا سبک‌های نوشتار از بین رفت. گروه دوم متعلق به نسل ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۰ هستند. معروف‌ترین چهره این نسل واتسلاو هاول بود. گروه سوم که از کارشان جلوگیری می‌شد، نسل ۱۹۶۰ هستند که به دلیل اشغال شدن کشور به دست شوروی، آسیب زیادی دیدند. کوندرا و ایوان کلیما در این میان بودند. گروهی هم بود که به هیچ جریانی تعلق نداشتند.

شعرم چو گشت معجزه و سحر از او بکاست گفتند همگنان تو کلیمی و این عصاست

بقای نوح و محل خلیل و قرب کلیم یکی بیاب و دوم بطلب و سیوم بشمر

دماغ درد سر دولت از کجاست کلیم؟ گرفتم این‌که هما سایه کرد بر سر ما

اگون شیله در تولن، اتریش متولد شد. او از سنین پایین شروع به طراحی کرد و تا سال ۱۹۰۶ خود صاحب سبکی منحصر به فرد بود. شیله که بسیار متأثر از جنبش نمادگرایی بود، از سال ۱۹۰۶ تا ۱۹۰۹ در آکادمی ویینا تحصیل کرد و در سال ۱۹۰۷ با گوستاو کلیمت، یکی از اعضای عمدهٔ جنبش نمادگرایی، آشنا شد.

چون کلیم از مال قارون این فقیران بی نیاز چون خلیل از ملک نمرود این گدایان فارغند

پیش آن چشمی که باز و رهبرست هر گلیمی را کلیمی در برست

برخی از مشهورترین هنرمندان آن دوره، دانشجویان آموزشگاه هنر و صنایع دستی بودند، از جمله: آنی آلبرس، پیتر بهرنز، رنه بری، اتو دیکس، کارل دولدیگ، هورست پی. هورست، گوستاو کلیمت، اسکار کوکوشکا، اگون شیله و اسکار شلمر. بسیاری از دانش‌آموزان پذیرفته شده در مدرسۀ هنری معروف باوهاوس قبلاً در مدارس هنر و صنایع دستی تحصیل کرده بودند.