معنی کلمه کلرور در لغت نامه دهخدا
- کلرورها [ ج ِ کلرور ] ؛ ترکیبات کلر با یکی از عناصر دیگر می باشند. مهمترین کلرورها، کلرورهای فلزات هستند که در حقیقت باید آنها را املاح اسید کلریدریک دانست. کلرورها غالباً جامد و در آب محلولند باستثنای کلرورهای نقره ( ClAg ) و سرب ( Cl2pb ) و کلرور یک ظرفیتی مس ( Clcu ) و کلرور یک ظرفیتی جیوه ( Cl2Hg ) که در آب حل نمی شوند. ( فرهنگ فارسی معین ).
- کلرور رنگ بر ؛ مخلوطی از کلرورها و هیپوکلریت ها به نسبت مساوی ماده ای رنگ زدا را بوجود می آورد که بنام کلرور رنگ بر خوانده می شود. از مهمترین کلرورهای رنگ بر آب ژاول است که عبارت از محلول نمک طعام و هیپوکلریت سدیم در آب است و معمولا آب ژاول را از تاثیر گاز کلر در محلول سود حاصل می کنند به فرمول زیر است :H2o + CLoNa + +CLNa 2NaOH + CL2و از اثر کلر بر محلول پتاس کلرور رنگ بر دیگری به دست می آید که آن راآب لاباراک گویند و فرمول آن به شرح ذیل است :H2O+ CLoK + CLK 2KOH + CL2 کلرورهای رنگ بر علاوه بر خاصیت رنگ زدایی خاصیت گندزدایی نیز دارند و جهت ضدعفونی آبهای آشامیدنی مصرف می شود. ( فرهنگ فارسی معین ).