کلبتین

بمرگ تن شود از خدمت تو بنده جدا بکلبتین رود از جای خود بدر دندان

به کلبتینم اگر سر جدا کنی چون شمع نکوبد آهن سرد طمع گزینهٔ من

یک جهان گرگان دندان تیز بودند ارچه کرد کلبتین قهر تو دندان گرگان کند و کند

نان مشتری برد ز سر کلبتین من با هم مرا تنور و ترازو شدست راست

گر بعدل تو زیوز آهو بنالد برکند کلبتین شاخ آهو از دهان یوز ناب

چون تنور وآتش تو کی بود چرخ و نجوم یا چونان و کلبتینت کی بود بدر و هلال

برکند از دهان یوز بقهر کلبتین دو شاخ آهو ناب