کلاه کیانی

تن مرزبان دید در خاک و خون کلاه کیانی شده سرنگون

سپه دادش و رایت و تخت زر کلاه کیانی و طوق و کمر

به ایوان خرامید و بنشست شاد کلاه کیانی به سر برنهاد

چه در گوش گل گفت باد خزانی که انداخت از سر کلاه کیانی

مهی کلاه کیانی بسر چو کیکاوس که افسر عظمت بر فراز کیوان داشت

نهادی کلاه کیانی ز سر به خدمتگری چست بستی کمر

بگفت این و بنشست بر تخت داد کلاه کیانی به سر بر نهاد

کلاه کیانی فکنده به خاک نشسته به ماتم دل و سینه چاک

کلاه کیانی به سر بر نهاد به دینار دادن در اندرگشاد

بیامد نشست از بر تخت شاد کلاه کیانی به سر بر نهاد