کلامی
معنی کلمه کلامی در لغت نامه دهخدا

کلامی

معنی کلمه کلامی در لغت نامه دهخدا

کلامی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به علم کلام و علم کلام عبارت از معرفت عقاید است به ادله عقلیه مؤید به نقل. ( غیاث ) ( آنندراج ). رجوع به کلام شود.
- مذهب کلامی ؛ در اصطلاح اهل بیان ، عبارت است از بیان دلیل بر مطلوب به روش اهل کلام ، و آن چنان حجتی است که درصورت تسلیم به مقدمات مستلزم مطلوب باشد. چنانکه درآیه ٔ: «لوکان فیهما آلهة الااﷲ لفسدتا. ( قرآن 22/21 )». و چون لازم که فساد آسمانها و زمین باشد ناصواب و باطل است ملزوم هم تعدد اله باشد باطل و ناصواب است.و رجوع به کشاف اصطلاحات الفنون ذیل ماده «ذهب » شود.
|| شخصی که ذوق توحید عیانی نیافته باشد و راه معرفت الهی به پای استدلال رفته باشد. ( غیاث ) ( آنندراج ). شخصی که راه معرفت الهی را به پای استدلال رود. متکلم. ( فرهنگ فارسی معین ). اهل کلام. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). رجوع به کلام شود.
کلامی. [ ک َ ] ( اِخ ) صاحب مجمع الخواص کلامی را شخصی سلیم شمرده و در بین راه اصفهان به ابرقو با وی آشنا شده و این رباعی را که خود شاعر نوشته به وی داده نقل کرده است :
دوری زبرم کنی اگر جان گردم
در کفر زنی چنگ گر ایمان گردم
بر باد دهی چو خاک اگر گردم گل
لب تر نکنی گر آب حیوان گردم.
و رجوع به قاموس الاعلام ترکی و آتشکده آذر و مجمع الخواص ص 245 شود.

معنی کلمه کلامی در فرهنگ معین

(کَ ) [ ع - فا. ] (ص نسب . ) ۱ - منسوب به کلام . ۲ - متکلم ، کسی که با استدلال به شناخت الهی می پردازد.

معنی کلمه کلامی در فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - منسوب به کلام : مباحث کلامی . ۲ - شخصی که راه معرفت الهی را بپای استدلال رود متکلم .

معنی کلمه کلامی در دانشنامه عمومی

کلامی ( ترکی آذربایجانی: Kelami ) یک منطقهٔ مسکونی در جمهوری آرتساخ است و در استان شاهومیان واقع شده است. ولی هم اکنون تحت کنترل جمهوری آذربایجان است و در شهرستان گران بوی واقع شده است.

معنی کلمه کلامی در ویکی واژه

منسوب به کلام.
متکلم، کسی که با استدلال به شناخت الهی می‌پردازد.

جملاتی از کاربرد کلمه کلامی

طوطی دستانسرا شد مطرب از بلبل نوائی مطرب بستانرا شد طوطی از شیرن کلامی
آن کیست حال فیض بگوید بلطف او از قهر او مرا بکلامی که میخرد
به دفع فلسفیان گو کلامیان بکنند جواز خرق فلک را ز آهم استفسار
ز آن بلنداقبال در شیرین کلامی شهره شد بسکه وصف لعل آن شوخ شکر لب می کند
کودکان اوتیستیک، ۳ تا ۵ ساله درک اجتماعی کمتری نشان می‌دهند. به‌طور خود به خودی به افراد گرایش ندارند، احساساتی نمی‌شوند[نیازمند منبع] و به احساسات واکنش نشان نمی‌دهند[نیازمند منبع]. ارتباط کلامی و نوبت‌گیری نیز ندارند، ولی نسبت به مراقبان اولیه‌شان وابستگی نشان می‌دهند.
شیرین کلامی ما کاری که کرد با ما چون خواب صبح ما را در دیده ها گران کرد
مجو از من کلامی عارفانه که من دارم سرشتی عاشقانه
فضلا متّفق شدند برین که کلامی گزیده نیست جز این
که باشد هر کلامی را مقامی مقام خاص دارد هر کلامی
نه با او کس اندر کلامی مشابه نه با او کس اندر مقامی مشارک
باده نین جوشی اونون سوز کلامیندن دور صائبین قدرینی ای اهل خرابات، بیلین؟