کفچ

می زنم این کفچه بر فرقت چنان کز دماغت مغز ریزد بر دهان

بحر محیط کفچه کند، چون سفینه، دست آنجا که همت تو کشد چون سفینه پا

چون منش الحاح کردم کفچه را زد بر سرم در سر و عقلم درآمد مستی و ویرانیی

ز دیگدان لئیمان چو دود بگریزند نه دست کفچه کنند از برای کاسهٔ آش

کشد بار زمین را کفچۀ مار چنان ماری به دستش بود یک تار

جیب او پر چو کیسهٔ غنچه کف او کفچه همچو دست چنار

در هوا ماران چو در قلزم نهنگ کفچه شبگون بال و پر سیماب رنگ

ور بخواهد کفچه‌ای در خوردنی ور بخواهد همچو گرز ده‌منی

چو حلواهای بی‌آتش رسید از دیگ چوبین خوش سر هر شاخ پرحلوا به سان کفچلیز آمد

به کفچلیز شتر را کسی که آب دهد بود هر آینه از ابلهی و شیدایی

از جمله خصوصیات استان می‌توان به مراسم کاکل و شکر گزاری در کشاورزی، جشن قوج گذاری و کوچ در امر دامداری، مراسم برات و مراسم ماه محرم از قبیل نخل برداری، تعزیه خوانی، علم بندان، علم گردانی، بیل زنی، مشعل گردانی، هفت منبر، سنگ زنی، کفچلزی و همچنین مراسم استثنایی روستای چنشت اشاره کرد.