کشیده

گفت ای شرف بلند نامان بر پای ددان کشیده دامان

کسی‌ست از جور باستانت ز حالم آگه بر آستانت که دیده باشد هزار خفت کشیده باشد هزار خاری

زهی پیش یاجوج شهوت کشیده دل پاکت از زهد سد سکندر

نوریست که در دیدهٔ ما روی نموده نقشیست که بر پردهٔ این دیده کشیده

چون تشنه شوم به رشتهٔ جان آبی ز جگر کشیده خواهم

نظر افتاد نجم را ناگاه محملی دید سر کشیده به ماه

از غافلان زبان نصیحت کشیده دار ضایع مکن به اسب حرون تازیانه را

گرز آن که دوش از سر غفلت به دقت خواب سویت کشیده ام نه بوجه صواب پای

سبک رکاب نیم همچو رنگ بی‌جگران سلاح جنگ عنان کشیده‌ای دارم

شغل ابوالحسن با تحولات در سبک نقاشی‌های گورکانی همسو بود. با این حال، هنگامی که سلطنت جهانگیر به پایان رسید و شاه جهان حکومت خود را آغاز کرد، فعالیت ابوالحسن کمتر شد و از آن زمان تا سال ۱۶۲۸، هیچ مدرکی وجود ندارد که او اثر دیگری کشیده باشد.

که را به گوشه گلخن کشیده اند امروز؟ که شعله ها همه گردن کشیده اند امروز