کریاس

خشت در کریاس علی قبله هشتم کز بهر من آشفته بسی به زبهشت است

تا که خاک در کریاس علی افسر ماست کی سر افسری و فکر کلاهی داریم

علی عالی اعلا که بکریاس درش عرش می‌گفت که من پایه زیرین توام

تارک مهر تو شدادوش افتد در و یل گرهمه رخت کشد جانب کریاس ارم

کهترین‌ کریاس دار بارگاه حشتمتش‌ از جلالت پا به فرق فرقدان می‌آورد

کدامین عشق حیدر نور سرمد مظهر واجب که در کریاس او یک پرده هفتم آسمان باشد

جا بکریاس نجف گر بدهندش ز شرف از سر رتبه خود روح امین می‌گذرد

شد مس قلب من آشفته سراپا اکسیر تا به خاک در کریاس شه احضارم کرد

کریاس ترا رفق تو ندارد درسد تو یأجوج وار بر کم

دید درکریاس درگاهت مرا سردار عصر آنکه تا جاوید باد او را حیات جاودان