کرملی

پیش از ترک مسکو، فئودور رستوچین دستور داد که کرملین و ساختمانهای عمومی مهم (از جمله کلیساها و صومعه‌ها) منفجر شوند یا آتش بزنند. اما این مهمترین دلیل آتش‌سوزی نبود که شهر را ویران کرد. با انتقال بخش عمده ارتش فرانسه به داخل شهر، آتش‌سوزی چندی پیش آمد. علت آنها هرگز مشخص نشده‌است و هر دو غفلت و همچنین دستورات رستوچین ممکن است از جمله دلایل احتمالی باشد. امروزه اکثریت مورخان آتش‌سوزی‌های اولیه را به دلیل خرابکاری روسها مقصر می دانند.

آلکسی کاسیگین سرانجام در ۱۸ دسامبر ۱۹۸۰ در ۷۶ سالگی در مسکو درگذشت و در آرامگاه دیوار کرملین به خاک سپرده شد.

آلسو در سال ۲۰۰۰، اولین آهنگ زبان انگلیسی به نام سولو را ضبط کرد و با این آهنگ به نمایندگی کشور روسیه در یوروویژن ۲۰۰۰ شرکت کرد و مقام دوم را کسب کرد. در ادامه ۱۰۰٫۰۰۰ نسخه از «سولو» به فروش رسید و در آن زمان به بهترین آهنگ در روسیه تبدیل شد. آلسو آهنگ دوم خود «تو مال منی» را با همکاری انریکه ایگلسیاس خواند. او گفته بود من از همکاری با آلسو در کرملین لذت بردم و امیدوارم در آینده با هم همکاری‌های بیشتری داشته باشیم.

در سال ۱۷۳۹ میلادی نادرشاه پس از تسخیر هند، این الماس را که بر تاج محمدشاه گورکانی می‌درخشید، دید و گفت: «این کوهی از نور است» و از آن تاریخ نام کوه نور بر آن ماند. او این الماس را به همراه دو قطعه الماس دیگر دریای نور (در موزه جواهرات ملی ایران) و مغول کبیر (که جواهرشناسان دنیا معتقدند همان الماس اورلف است که بر روی گرز امپراتوری کاترین دوم روسیه در مجموعه الماس‌های کاخ کرملین نگهداری می‌شود) به عنوان غنائم جنگی از هند بیرون آورد.

در سده ۱۷ آستراخان به شهر بزرگی تبدیل گشت. کرملین به پادگان تبدیل شد که از شهر دفاع می‌کرد. پیشه مردم در این زمان، ماهیگیری، بازرگانی و تولید ابریشم و محصولات پشمی بود.

جسد لنین را پس از مرگ مومیائی کرده در زیر بقعه موسوم به قبر سرخ در خارج کاخ کرملین گذاشتند و همه روزه زیارتگاه مورد احترام هزاران نفر از معتقدان و پیروان وی می‌گشت. این آرامگاه هنوز هم تحت تدابیر امنیتی قرار دارد، هرچند گارد حفاظتی به صورت نامشخص از این مکان محافظت می‌نماید. مباحثات زیادی در رابطه با آینده جسد لنین در جریان است.

سه روز پس از قتل، یوروفسکی شخصاً در مورد وقایع آن شب به لنین گزارش داد و در یک قرار ملاقات در شهر مسکو پاداش گرفت. او چندین پست کلیدی اقتصادی و حزبی داشت و در سال ۱۹۳۸ در بیمارستان کرملین در سن ۶۰ سالگی درگذشت. او قبل از مرگ، اسلحه‌هایی را که در قتل‌ها استفاده کرده بود را به موزهٔ انقلاب در مسکو اهدا کرد،