کج رفتار

چه کج رفتاری ای چرخ! چه بد کرداری ای چرخ! سر کین داری ای چرخ! نه دین داری، نه آیین داری ای چرخ!

ندانم تا بکی گردون خلاف طبع ما گردد خدا این چرخ کج رفتار از گردش دراندازد

ز کج رفتاری گردون و بیداد سپهر دون به ناکامی شد از بزم جهان چون میرعبدالله

گاه خوانند جفا پیشه سپهرش بمثل گه نمایند خطابش فلک کج رفتار

ز زخم داس بر خود خوشه در خشکی نمی لرزد به عنوانی که من زین چرخ کج رفتار می لرزم

ناله من این همه زان ماه خوش رفتار نیست هر چه با من کرد دور چرخ کج رفتار کرد

مخور فریب سخاوت ز چرخ کج رفتار که طعمه ای که دهد روی پوش قلاب است

مجیر تا ز عدم بر بساط خاک نشست چو حقه خسته دل است و چو مهره کج رفتار