کتایون

ز قیصر ستم بر کتایون رسید که مردی غریب از میان برگزید

کتایون چو آمد به نزدیک شاه غو کوس برخاست از بارگاه

کتایون بدو گفت خیره مگوی به تیزی چنین راه رفتن مجوی

کتایون بدانست کو را نژاد ز شاهی بود یک‌دل و یک نهاد

کتایون مگر نام مکدونیاست که گوید به شهنامه نام کیاست

بسودند پر مهر یال و برش کتایون همی ریخت خاک از برش

ز کار کتایون خود آگاه بود که با نیو گشتاسپ همراه بود

کتایون گفت ای من خاک پایت شنیدم هرچه گفتی، چیست رایت

کتایون را به نزد خویش بنشاند حدیث جم به گوش او فروخواند

یکی دسته دادی کتایون بدوی وزو بستدی دستهٔ رنگ و بوی