کتابچه

معنی کلمه کتابچه در لغت نامه دهخدا

کتابچه. [ ک ِ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) کتاب کوچک. ( فرهنگ فارسی معین ) ( ناظم الاطباء ). || در تداول امروز دفتر سفید کوچک بقطع خشتی یا رقعی و کوچکتر برای تحریر. اوراق سفید که بر هم نهند و بشکل کتاب مجلد و صحافی کنند برای تحریر. || طومار یا دفتر مالیات که مستوفی در آن میزان درآمدهای مالیاتی یک ناحیه را می نوشت. ( فرهنگ فارسی معین ). و این اصطلاح امروز منحصر به دفترچه ٔثبت درآمد ممیزی املاک مزروعی است.

معنی کلمه کتابچه در فرهنگ معین

(کِ چِ ) (اِ. ) ۱ - دفترچه . ۲ - جزوه . ۳ - کتاب کوچک .

معنی کلمه کتابچه در فرهنگ عمید

۱. کتاب کوچک.
۲. دفتر، دفترچه.

معنی کلمه کتابچه در فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - کتاب کوچک . ۲ - طومار یا دفتر مالیات که [ مستوفی ] در آن میزان در آمد های مالیاتی یک ناحیه را مینوشت

معنی کلمه کتابچه در ویکی واژه

دفترچه.
جزوه.
کتاب کوچک.

جملاتی از کاربرد کلمه کتابچه

در سال ۱۸۵۸، بنا به توصیه اکمن، از او خواسته شد تا طرح‌هایی را برای انتشار یک کتابچه ضد الکل به نام داستان زندگی تامی مخرب با پشتیبانی نهضت مخالفت با مصرف الکل ارائه دهد. کتابچه برای سال‌ها مجدداً منتشر شد.
آنا باتسفورد بیش از ۶۰۰ لوح گِـراور برای چاپ دستی در کتاب‌های «کتابچه راهنما برای مطالعهٔ حشرات» (۱۸۹۵)، «زندگی حشرات» (۱۸۹۷)، «چگونگی شناسایی پروانه‌ها» (۱۹۰۴) حکاکی کرد که اولی توسط همسرش به‌تنهایی، و دو کتاب دیگر با همکاری همسرش و نویسندگانی دیگر نگاشته شده بود.