کباده

کَبّاده
(در لغت به معنی کمانِ نرم و بسیار سست، که بدان مشقِ کمان کشیدن کنند؛ واژۀ لیزم نیز به همین معنی است) وسیله ای آهنین شبیه کمان که به جای زه، رشته زنجیری بلند است و حلقه های آهنی متعدد نیز به آن بسته اند، تا صدایی دل نشین از آن برخیزد و در زورخانه ورزشکاران آن را بالای سر خود حرکت می دهند. کباده های اولیه مانند کباده های امروزی نبوده است، امروزه جنس کباده ها به جای قطعات استخوان از آهن خالص است و تنۀ آن هم حالت فنری ندارد تا بتوان آن را کشید. کباده کشی (کمان کشی) به این ترتیب است که ورزشکار تنۀ کباده را با دست چپ و زنجیر آن را با دست راست می گیرد و بالای سر می برد و چنان حرکت می دهد که دست ها از آرنج تا مچ دست به شکل افقی روی سر قرار گیرد. مرشد زورخانه برای کباده کشیدن ضربی مخصوص می گیرد و برای برخی ضمن گرفتن ضرب آواز هم می خواند. اگر کباده کش پهلوان یا پیش کسوت باشد تعداد کباده های او را نیز با آهنگ می شمارد، اما این شمارش مانند شمارش سنگ عباراتی مخصوص ندارد و به گفتن همان اعداد یک و دو و سه بسنده می کند.