کاهربا

لعل دربار ترا خاصیت کاهرباست ورنه عشاق چرا در طلبش همچو کهند

آیینه ی خور خاصیت کاهربا یافت کز روی گل زرد رباید یرقان را

رخساره بسرخی کند الحق چو عقیقی در باده لعل ار فکنی کاهربائی

کاهی که بود در ته دیوار، چه داند کاندازه بیطاقتی کاهربا چیست؟

رنگ شکسته کاهربای شکفتگی است کیفیت بهار دهد در خزان شراب

دارم چو کاه پشت به دیوار کوی دوست از ضعف تن به کاهربا می‌برم پناه

گنج گهر چه نهی چون راه کاهکشان عالم به برگ کهی واکن چو کاهربا

چون پر کاه، وصال تو و هجر تو یکی است واصل کاهربایی و همان می لرزی

کاه را گر نکشد از ته دیوار برون نقص در جاذبه کاهربا می باشد

ملکا و پادشاها! در این لحظه و در این ساعت، تحف تحیات و صلات صلوات به روان پاک سید المرسلین، چراغ آسمان و زمین، محمد رسول الله در رسان، بیضه‌های اعمال نهاده‌ایم بر خاشاک از آسیب چنگال گربهٔ شهوت نگاه دار. ماهرویان عمل، کاهربایی دارند در دل ما، خداوندا! ما را هنگی و قوتی بخش تا ربوده نشود. تن شوره گشتهٔ ما راکه از آب شور حرص، شوره گشته است، به توفیق مجاهده، پاک و طیب گردان. دل ما راکه از خیل خیال وسوسه‌ها پای کوب گشته است، به باران توفیق و خضر طاعات مزین گردان. تابهٔ طبع ما را از صدمهٔ سنگ سنگین دلان نگاه دار. به وقت مرگ چون مرغ جان ما از قفص قالب، بیرون خواهد رفتن، شاخهای درخت سبز سعادت، مرغ روح ما را بنما تادر آرزوی آن، پر و بال خوش بزند و به نشاط بی اکراه بیرون پرد.