کامهای

خواهد افتاد در اندیشه ناکامی من کامهای دلم از لطف روا خواهد کرد

بستان دادم ازو اول و آنگاه بده کامهای دلم از لطف بوجهی اجمل

از کف ساقیان دریا کف درفشان گشت کامهای صدف

کامهایی ز درد کردی خشک چشمهایی ز گریه کردی تر

حاصل آید ز کردگار جهان کامهای تو اندک و بسیار

کامهایی کز لب شیرین وشکر جست خسرو از طمع خامی ز لعلت این دل ناکام خواهد

چون به شکر و ثبات میل بود کامهای دگر طفیل بود

بهمه کامهای خویش برس وز تن و جان و از جهان برخور

جوانست و نجوید در جوانی ز شهوت کامهای این جهانی

کامهای جهان فریبنده است رهزن میرو خواجه وبنده است