کافر

وَ صَدَّها ما کانَتْ تَعْبُدُ مِنْ دُونِ اللَّهِ و آفتاب او را از مسلمانی بازداشت إِنَّها کانَتْ مِنْ قَوْمٍ کافِرِینَ (۴۳) که او از قوم کافران بود.

کافری سخت شد از سستی ما در رده دین سبب رونق کفر است مسلمانی ما

نفس تو هم احول و هم اعورست هم سگ و هم کاهل و هم کافرست

پیش بت هر چند باشد کافر اصلی عزیز دین به غارت دادگان را اعتبار دیگرست

کافر و مؤمن و شقی و سعید همه را روزی و حیات جدید

نفس کافر زنی است زانیّه که به بیگانه رام می گردد

نیفتد هیچ کافر بر زبان ناصحان یارب! مرا کردند عاقل رفته رفته این نفس شومان

از منش هم این خبر در خاطر است میهمان بنواز اگرچه کافر است

اگر مردانه گوش او بمالی ترا کافر کند وهم حلولی

دل چو در محراب ابرو، چشم مستت دید و گفت کافر سرمست در محراب بین، چون خفته است