کافته

کسی خیال چه هستی‌کند ز وضع حباب شکافته است به نام عدم معمایم

«فَلَمَّا رَأی‌ قَمِیصَهُ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ» چون شوی پیراهن یوسف شکافته دید از پس، «قالَ إِنَّهُ مِنْ کَیْدِکُنَّ» گفت که این از ساز بد شما است، «إِنَّ کَیْدَکُنَّ عَظِیمٌ» (۲۸) به درستی که کید شما بزرگ است.

انس مالک گفت انشقّ القمر علی عهد رسول اللَّه (ص) و هو بمکة مرّتین یعنی فی وقت واحد، کانّهما التأما ثم انشقّ المرّة الثانیة. انس مالک گفت دو بار شکافته شد ماه در آن یک شب، در آن یک وقت: یک بار شکافته گشت بدو نیم شد، سپس با هم شد هر دو نیمه، و دیگر باره هم در آن وقت شکافته گشت، قریش گفتند هذا سحر ابن ابی کبشة سالوا السفار فاسئلوهم فقالوا لهم قد رایناه فانزل اللَّه عز و جل اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ. فی الکلام تقدیم و تأخیر تأویله و اللَّه اعلم انشقّ القمر و اقتربت الساعة، کان فی علم اللَّه عزّ و جل انّ من آیات اقتراب الساعة انشقاق القمر فی آخر الزمان.

با تارک شکافته در مسجد اوفتاد آن کش پیمبر عربی زیب دوش کرد

بدخواه تو چو قلم باد و چون دوات تا سینه سر شکافته پر تیر نی شکم

آفتاب از پس مرگم به بدن تافته بود تیغ بیداد خسان فرق تو نشکافته بود

شکافته است و گسسته سرای و کاخ عدوت بر آن صفت‌ که ‌گه محشر آسمان و زمین

همه خسته و مانده و تافته ز بس تشنگی کام و دل کافته

ثُمَّ بَعَثْنا مِنْ بَعْدِهِمْ مُوسی‌ وَ هارُونَ الآیة. قصّ علیه ص نبأ الاوّلین و شرح له جمیع احوال الغابرین ثمّ فضله علی کافتهم اجمعین فکانوا نجوما و هو البدر، و کانوا انهارا و هو البحر، به انتظم عقدهم و بنوره اشرق نهارهم و بظهوره ختم عددهم.