کاشان

ابوطالب کلیم همدانی یا ابوطالب کلیم کاشانی (زاده ۹۹۰ در همدان-فوت ۱۰۶۱ در کشمیر)، از شاعران سدهٔ یازدهم هجری و یکی از بزرگ‌ترین شعرای مشهور زمان خود بود. وی در حدود سال ۹۹۰ هجری در همدان زاده شد؛ اما چون مدتی در کاشان اقامت داشت، کاشانی هم خوانده شده‌است. او از ملک‌الشعرا‌یان دربار کوشانی بود.

دربارهٔ نامگذاری بنای این امامزاده گفته می‌شود که پس از رویداد کربلا گروهی از سربازان سپاه یزید دست بریده شدهٔ ابوالفضل را به نشانهٔ پیروزی به بارگاه یزید می‌برده‌اند که با حملهٔ مردم کاشان رو به رو می‌شوند. یزیدیان فرار می‌کنند و مردم دست بریده را به این مکان می‌آورند و به خاک می‌سپارند. مجسمهٔ یک دست آدم به نشانهٔ دست بریدهٔ خاکسپاری شده در این مکان پشت شیشه گذاشته شده است.

بکاشانه ی آگهان پا گذار جهان را به اهل جهان واگذار

و گفت: محبّت آن بُوَد که خویش را جمله به محبوب خویش بخشی و تو را هیچ بازنماند از تو (عزالدین محمود کاشانی در مصباح الهدایه آورده‌است: «ابوعلی رودباری گفته‌است: «مالَمْ تَخْرُجْ مِنْ کُلیَّتِکَ لَمْ تْدخُلْ فی حَدِّالْمَحَبَّةِ.».»)

سراسر فرود آمدند آن حشم بکاشانه ی مفلس و محتشم

در خانهٔ تو موش به سوراخ درون است او را چه بکار آید کاشانه و ایوان؟

روز پی خور سگ دیوانه ای خفته به شب مرده کاشانه ای

کاشانه فروز شب سیاهان از مشعل نور صبحگاهان

کم نگردد میهمان از خانه چون آیینه ام نیست قفلی بردر کاشانه چون آیینه ام

کاشان که مصر روی زمین است در جهان می‌خواست در ولای چنین یوسفی چنان

دیوان خرد کتابت خامه ماست نه طاق فلک رواق کاشانه ماست

اسدآباد بالا (کاشان)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان کاشان در استان اصفهان ایران است.

چو آمد دزد در کاشانه تو شود پنهان ز اهل خانه تو