کاسب

عالی گهر علی شرف الملک فخر دین کاسباب دولت است به سعیش میسرم

دولتی‌تر آمد از من گوی راه کاسب او را نعل بوسد گاه گاه

شعر شده مایهٔ رزق کسان مدح و هجا کاسبی مفلسان

مرد کاسب را ز رنج کسب بر کف آبله شد دلیل گوهر مقصود کش دست اندرست

زیرکان زیر زیر، کار کنند کاسبان کسب اشتهار کنند

میر محمود کاسب داد مرا وز عطا کرد کام من چو شکر

جام گل از ۵ گلبرگ و کاسه گل از ۵ کاسبرگ مجزا تشکیل شده‌است.

شیخ احمد سید گردون جناب کاسب نور از ضمیرش آفتاب

هم‌چنان هر کاسبی اندر دکان بهر خود کوشد نه اصلاح جهان

آنکه خاشاک بتان از کعبه رُفت مرد کاسب را «حبیب الله» گفت

کاسب و شهری و زارع همگی حیرانند کز کجا توشه رسانند به اهل و به عیال