کار کردن

چو فرمان دهد خسرو زود یاب نگیرم برین کار کردن شتاب

گر ترا از کار کردن فرصت گفتار نیست رفته رفته کار گویا می شود غمگین مباش

کار کن زانکه بهتر است تو را کار کردن ز کاردان گفتن

کمیته‌های شورشی قذافی کاملاً مشابه با سیستم‌های موجود در کشورهای کمونیستی بود. طبق گزارش ۱۰ تا ۲۰ درصد از مردم لیبی برای احیای این کمیته‌ها کار کردند که این یک نسبت از اطلاعات موجود در مورد صدام حسین در عراق یا کیم جونگ ایل در کره شمالی را نیز دربرمی‌گیرد. احیاء در دولت، کارخانجات و بخش تحصیلات رخ داد. اختلاف عقیده داشتن طبق ماده ۷۵ در سال ۱۹۷۳ میلادی ممنوع شد. قذافی اعلام کرد که هر کسی که حزب سیاسی تشکیل دهد اعدام می‌شود. شرکت کردن در مباحثات سیاسی با کشورهای بیگانه یک جنایت قابل مجازات محسوب شده و برای آن ۳ سال زندان در نظر گرفته می‌شد. قذافی آموزش زبان‌های خارجی را از برنامه مدارس حذف کرد. یکی از مخالفان قذافی در سال ۲۰۱۱ میلادی اوضاع را اینگونه شرح می‌دهد.

اوقات چیز خوردن، هوش است و بادپائی هنگام کار کردن خوابست و سرگرانی

شکر تن خدمت و تحمل و صبر کار کردن به اختیار و به جبر

شکّاکان سه پاسخ فوق را رد می‌کنند. آنان استدلال می‌کنند که باورها را نمی‌توان به عنوان چیزی غیرقابل‌ شک توجیه کرد. توجّه داشته باشید که بسیاری از شکّاکان منکر این نیستند که چیزها ممکن است به شکل خاصی ظاهر شوند. با این حال، در دیدگاه شک‌گرا، نمی‌توان از چنین برداشت‌های حسی برای یافتن باورهایی استفاده کرد که قابل تردید نیستند. همچنین شکّاکان انکار نمی‌کنند که مثلاً بسیاری از قوانین طبیعت ظاهر کار کردن را می‌دهد یا انجام برخی کارها ظاهر تولید لذّت/درد می‌دهد یا حتّی عقل و منطق ابزار مفیدی به نظر می‌رسند. از این نظر، شک و تردید ارزشمند است؛ زیرا تحقیقات مستمر را تشویق می‌کند.

و کِتابٌ مُبِینٌ اینجا قرآن است که در آن بیان حلال و حرام است، و روشنایی دل و جان است، و نجات خلق در پذیرفتن آن و کار کردن بآنست. مصطفی (ص) گفت: «ان هذا القرآن من اللَّه، و هو النّور المبین، و هو الشّفاء النّافع، فیه نبأ من قبلکم، و خبر من بعدکم، و حکم ما بینکم، و هو الفصل لیس بالهزل، من ترکه من جبّار قصمه اللَّه، و من ابتغی الهدی فی غیره اضلّه اللَّه، و هو حبل اللَّه المتین، و هو الذکر الحکیم، و هو الصّراط المستقیم، من قال به صدّق، و من عمل به اجر، و من حکم به عدل، و من دعا الیه هدی الی صراط مستقیم».

لیویو کاستیلیونی در سال ۱۹۵۲ میلادی کار را ترک کرد. از آن زمان تا زمان مرگ پیر جاکومو در سال ۱۹۶۸ میلادی، او و آکیله به عنوان یک تیم کار کردند. طرح‌های آن‌ها به هیچ‌یک از آن‌ها نسبت داده نمی‌شود. پس از مرگ پیر جاکومو، آکیله به تنهایی کار کرد. از سال ۱۹۶۹ میلادی او موضوعات معماری و طراحی را ابتدا در دانشگاه پلی‌تکنیک تورین و سپس از سال ۱۹۸۰ میلادی که به عنوان استاد عادی یا استاد تمام رسید، در دانشگاه پلی‌تکنیک میلان تدریس کرد.

چو ترک اندر آید ز جیحون به جنگ نباید برین کار کردن درنگ

ز گرشاسب آگه نبودند کس شب آمد ز پیکار کردند بس