کاره

کاره

معنی کلمه کاره در لغت نامه دهخدا

کاره. [ رَ / رِ ] ( اِ ) پشتواره. ( جهانگیری ). پشتواره است و آن بسته ای باشد کوچک از هیزم و علف و غیره که بر پشت بندند. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). بار که بر پشت برند. ( پیانکی ). کول بار که بر پشت حمل کنند. حِمْل. کولباره. عِکمَه : و اما الجاحظ، فما مِنا معاش الکتاب الاّ من دخل داره اوشن علی کلامه الغارة و علی کتفه منه الکارة . ( قاضی فاضل ، مقدمه کتاب التاج ). فخرجت کانی لص قد خرج من بیت قوم علی قفا غلامی الثیاب و العقیدة کارة. ( معجم الادباء ج 1 ص 399 ). به کاف فارسی نیز آمده است. مقایسه شود با کاره خاک و کاره سنگ و کاره بار که در خراسان کرسنگ و کره سنگ و کرّه سنگ ( به تشدید راء ) گویند. ( فرهنگ نظام ) ( حاشیه ٔبرهان قاطع چ معین ، حاشیه لغت کاره ). || نسج عنکبوت. کارتُنَک .
کاره. [ رَ / رِ ] ( ص نسبی ) هر چیز کارآمدو لایق و قابل کار و کسی که از وی کار آید. || منصوب. صاحب منصب و مقام. ( ناظم الاطباء ). مؤثر. شاغل مقامی. دارای شغلی. بکار مشغول. || در ترکیب آید و صفت فاعلی سازد همچون ستمکاره. هرکاره. همه کاره. هیچ کاره. ( از فرهنگ معین ) :
ما را ز منع عقل مترسان و می بیار
کان شحنه در ولایت ما هیچ کاره نیست .حافظ.هیچ کاره همه کاره است.
|| عامل و فاعل ( عمل خوب و بد ). شهرت در عملی خوب یا بد بهم رساندن. آن کاره :
برون شد حاجب شه بارشان داد
شه آنکاره دل در کارشان داد.نظامی.این کاره ، بدکاره ، بیکاره ، ستمکاره :
سیاه و ستمکاره و سهمناک
چو دودی که آید برون از مغاک.نظامی.گله از دست ستمکاره بسلطان گویند
چون ستمکاره تو باشی گله پیش که بریم.سعدی ( صاحبیه ).گنه بود مرد ستمکاره را
چه تاوان زن و طفل بیچاره را.سعدی ( بوستان ).نصفه کاره ، نیمه کاره ، هرکاره.
- کاره ای بودن در جائی یا نبودن ؛ صاحب نفوذ یا سلطه ای بودن یا نبودن : من در آنجا کاره ای نیستم.
کاره. [ ] ( اِ ) اسم هندی مطبوخات مسهله و منضجه است. ( فهرست مخزن الادویه ). رجوع به کارهه شود.
کاره. [ رِه ْ ] ( ع ص ) ج ، کارهین. دُژمَنِش. ( ربنجنی ). ناپسند دارنده. ( آنندراج ). کراهت دارنده و ناخوش و ناپسند. ( ناظم الاطباء ). مقابل مکروه. مشمئز : ای ابوالفضل بزرگ مهتری است این احمد اما آن را آمده است که انتقام کشد و من سخت کاره هستم [ بونصرمشکان ] آن را که وی پیش گرفته است. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 165 ). بیشتر مقدمان محمودی این را سخت کاره اند اما به دست ایشان چیست با خیل ما برنیایند. ( ایضاً ص 430 ). خواجه بزرگ پوشیده بونصر را گفت من سخت کارهم رفتن این لشکر را و زهره نمی دارم که سخنی گویم که بروی دیگر نهند. ( ایضاً ص 490 ). و اگر بیمار دار خوردن را کاره بود، تدبیر حقنه باید کرد. ( ذخیره خوارزمشاهی ). من کاره شده ام مجاورت شتربه ( شنزبه ) را. ( کلیله و دمنه ). و گفت من کاره مرگم و کاره مرگ نبودمگر کسی که در شک بود. ( تذکرة الاولیاء عطار ). و انکار اسلام کردند و کاره آن بودند. ( تاریخ قم ص 277 ).

معنی کلمه کاره در فرهنگ معین

( ~ . ) [ ع . ] (اِفا. ) ناخوش ، ناپسند.
( ~ . ) ۱ - (ص نسب . ) مستعد، لایق کار. ۲ - (عا. ) صاحب شغل و مقام .
(رِ ) (اِ. ) پشتواره ، بستة کوچک از هیزم و علف .

معنی کلمه کاره در فرهنگ عمید

١. [مجاز] صاحب نفوذ و تسلط، آن که از وی کاری برمی آید.
٢. کار (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): همه کاره، هیچ کاره، بیکاره، ستمکاره.
کسی که چیزی را ناپسند می شمارد، کراهت دارنده.
١. پشتواره، پشته.
٢. پشتۀ علف یا هیزم.

معنی کلمه کاره در فرهنگ فارسی

میشل کاره درام نویس فرانسوی (و.پاریس ۱۸۱۹- ف. ۱۸۷۲ م ) او با همکاری ژول باربیه رساله های ذیل را نوشت و منتشر کرد : گالاته فاوست مجالس عروسی ژانت هاملت رومئو و ژولیت .
( اسم ) ناپسند دارنده کراهت دارنده : [ و خلقی از مهتران علما و بزرگان دین از آن پرهیزیدهاند و آنرا کاره اند ] . ( کشف الاسرار ۲۵ : ۱ )
قریه از قرائ بغداد

معنی کلمه کاره در دانشنامه عمومی

کاره (ژیتوراجا). کاره ( به صربی: Kare ) یک منطقهٔ مسکونی در صربستان است که در ژیتوراجا واقع شده است. کاره ۵۴ نفر جمعیت دارد.

معنی کلمه کاره در دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است
این صفت فعلی خداوندی از کَرِهَ به معنای نفرت داشتن یک بار در قرآن آمده است.
خداوند در سوره توبه آیه 46 در مورد حضور منافقان در جبهه می فرماید:
فرهنگ قرآن، جلد 24، ص 62.

معنی کلمه کاره در ویکی واژه

کاری، محکم یا ضربه محکم به زبان فارسی. از اصطلاحات کتیبه‌بیستون در زمان داریوش بزرگ، به معنی مردم سلحشور، جنگجو، سپاه، و یا قبیله تعبیر شده‌است‌.
کاره در گویش بهاری به معنی محکم٬ ضربه محکم و امثال آن است.
ناخوش، ناپسند.
پشتواره، بسته کوچک از هیزم و علف.
(صفت نسبی): مستعد، لایق کار.
صاحب شغل و مقام.

جملاتی از کاربرد کلمه کاره

گرچه یکسر اختیار کارها با رای تست در ولای شاه و در بخشش نداری اختیار
من بلبل غزلخوان بر روی چون گل تو آخر بگو نگارا دستان چه کاره باشد
بیا که با سر زلف تو کارها دارم ز عشق روی تو در سر خمارها دارم
ز گشاد عقدهٔ کارها همه داشت سعی ندامتی در عالمی زدی از طمع‌ کف‌ خود به‌هم نزدی چرا
نه تاج از تو خواهم نه کشور نه تخت نگیرم در این کارها بر تو سخت
بدین ترتیب که علی مردان خان در سمت وکیل‌الدوله، نایب‌السلطنه شاه جوان شد، کریم خان زند به فرماندهی کل سپاه و ابوالفتح خان نیز همچنان در منصب پیشین خود، حکومت اصفهان را در دست گرفت. آنان متعهد شدند که در کارها بدون مشورت یکدیگر اقدامی نکنند.
کنون بدون غمت سر فرو نمی آرم که بی غم تو بسی کارهای دون کردم
برون شد حاجب شه بارشان داد شه آن‌کاره دل در کارشان داد
چون همه کارهات بنویسد آن نویسندهٔ خدای قدیر
وی خدمت کرد و با امیر به هرات آمد، و کارها یک رویه شد، و امیر به بلخ رفت و این حالها که پیش ازین راندم، تمام گشت و این قاضی بو طاهر، رحمه اللّه، نامزد شد به رسولی با خواجه بو القاسم حصیری، سلّمه اللّه‌، تا به کاشغر روند به نزدیک قدر خان‌ به ترکستان.