کار و کیا

معنی کلمه کار و کیا در لغت نامه دهخدا

کار و کیا. [ رُ ] ( ترکیب عطفی ، اِمرکب ) کار و عمل. ساز. || گاه بجای کار وکیایی آید بمعنی امیری ، پادشاهی ، تسلط :
بر فلک جان راست صد کار و کیا
در زمین این تن چو خر خاید گیا.مولوی.عشق آن بگزین که جمله انبیا
یافتند از عشق او کار و کیا.مولوی.مه چو بی این ابر بنمایدضیا
شرح نتوان کرد از آن کار و کیا.مولوی ( امثال و حکم دهخدا ج 3 ).گفت اطفال من اند این اولیا
در غریبی فرد از کار و کیا.مولوی.لیک با باگندمان این آسیا
ملک بخش آمد دهد کار و کیا.مولوی.

معنی کلمه کار و کیا در فرهنگ معین

(رُ ) (اِمر. ) ۱ - کار، عمل . ۲ - امیری ، پادشاهی ، تسلط . ۳ - جاه و جلال ، شأن و مقام .

معنی کلمه کار و کیا در فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - کار عمل . ۲ - امیری پادشاهی کیایی تسلط : [ بر فلک جان راست صد کار و کیا در زمین این تن چو خر خاید گیا ] . ( مثنوی ) ۳ - جاه و جلال شان و مقام . کار کیا .
کار و عمل

معنی کلمه کار و کیا در ویکی واژه

کار، عمل.
امیری، پادشاهی، تسلط.
جاه و جلال، شأن و مقام.

جملاتی از کاربرد کلمه کار و کیا

تا بدانند کاهل ذوق و صفا یافتند از خدای کار و کیا
کانچنان اولیای کامل را کز ازل داشتند کار و کیا
دل کیست همه کار و کیاییش توی نیک و بد و کفر و پارساییش توی
پادشا زاده ‌ ایست گشته گدا مانده بی مال و ملک و کار و کیا
ای شمس تبریزی بیا ای معدن نور و ضیا کاین روح باکار و کیا بی‌تابش تو جامدست
از طرفی روح امین آمد پنهان پیش دویدم که ببین کار و کیاها
چو وقت آمد نماند آن پادشایی به کاری نامد آن کار و کیایی
پیش چنین کار و کیا جان بده فقر به جان داند جود و سخا
همه از وی برند نور و ضیا زانکه او راست ملک و کار و کیا
دل گفت به جان کای خلف هر دو سرا زین کار که چشم داری از کار و کیا