ژیان

چو شیر ژیان، نعره از دل کشید صف کوفی و شامی از هم درید

عشق در زنهار باشد از دل غم پیشه ام نی به ناخن می کند شیر ژیان را بیشه ام

در زندان‌های سیاسی پیش از انقلاب (به ویژه زندان قصر)، اش تی تی از جمله بازیهای زندانیان سیاسی بود که غروب هر جمعه انجام می‌شد اگرچه مقامات زندان قصر (سرهنگ منصور زمانی و سروان قاسم ژیان پناه و…) از آن تعبیر خاص نموده و گاه مانع می‌شدند.

پەڕاو/ شوێن/ هۆز/ ئەڤین/ کوردستان/ چه‌مەڕی/ژیان/زێڤین/ڕۆژئاڤاویسر

آهوی چشمت با من ار در عین روبه بازی است سر پنجه ی شیر ژیان طاقت نباشد رنگ را

فرمانده شوروی در میاندوآب سران قبایل کرد را جمع کرد و آن‌ها را به باکو در جنوب روسیه فرستاد. در اواخر سپتامبر ۱۹۴۵ در آنجا نخست‌وزیر آذربایجان شوروی به آن‌ها گفت که نه حزب ملی‌گرای خودشان، کومله ژیان کردستان، نه حزب توده مطلوب نیستند، آن‌ها باید درون خودمختاری آذربایجان اهدافشان را تعقیب کنند و این که باید خود را حزب دموکراتیک کردستان بخوانند.

یل کاوه که او بد چو شیر ژیان به جا ماند از او اختر کاویان

در بیشه نره شیر ژیان را قرار نیست از ذوالفقار شیر کش بی قرار تو

رنگ استفاده شده در اثر برخورد با هوای خشک منطقه «ژیان» پس از ۱۵ ثانیه شروع به جمع شدن می‌کند و پس از ۴ دقیقه پوسته پوسته شدن رنگ شروع می‌شود.

آبشار نوژیان چهل و ششمین اثر ملی است که توسط سازمان میراث فرهنگی در ۲۷ اسفند ۱۳۸۷ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.

دسترسی به این آبشار از طریق مسیر خرم‌آباد به سنگتراشان می باشد و تا نزدیکی آبشار نوژیان جاده آسفالته وجود دارد.

نه آخر بچهٔ شیر ژیان شیر ژیان‌ردد نه آخر زادهٔ نر ا‌ژدها نر اژدها آ‌مد

شاخ آهو نشنیدی که چگونه شکند هم بدانسان شکند شیر ژیانرا دندان

شیر ژیان ببر بیان گوییش بلکه دلاورتر ازان گوییش

جهانی نظاره بران پیر گرگ چه گرگ آن ژیان نره شیر سترگ

که شیر ژیان روز نخجیر شور برآرد به زخم از تن نره گور

گردشگاه جنگلی نوژیان بالای کوه تاف قرار دارد. در کوه تاف انواع گیاهان دارویی می‌رویند و دارای طبیعتی زیبا و دیدنی است. مردم و گردشگران زیادی برای تماشای این آبشار و برای جمع‌آوری گیاهان دارویی به این ناحیه می‌آیند. راه ارتباطی آن از طریق خرم‌آباد به گردنه نوژیان جاده آسفالته یا از راه‌آهن به ایستگاه کشور و از آن طرف هم با پای پیاده حدود ۲ ساعت پیاده‌روی به سمت آبشار است.