ژوزف (اپرا). ژوزف ( به فرانسوی: Joseph ) که با نام ژورف در مصر ( به فرانسوی: Joseph en Égypte ) نیز شناخته می شود، اپرایی کمیک[ ب] در سه پرده اثر اتین مئول، آهنگساز فرانسوی است. لیبرتوی آن از الکساندر دووال[ پ] بر اساس داستان یوسف و برادرانش از کتاب مقدس است. این اثر اولین بار در پاریس در ۱۷ فوریهٔ ۱۸۰۷ در تئاتر فیدو[ ت] اجرا شد. این اپرا در شمار آثاری قرار دارد که در آن آواز و گفتار با هم ترکیب شده است. در اطلاعیهٔ چاپ شده در شب افتتاحیه نیز این اثر با عنوانِ نمایش در سه پرده، آمیخته با ترانه توصیف شده است، گرچه الیزابت بارتلت[ ث] ( پژوهشگر آثار مئول ) این اثر را «اپرای نثر»، فهرست کرده است. ↑ Jean Elleviou ↑ ژانری از اپرای طنزِ فرانسوی است که شامل گفتار و آوازهای عامه پسند است. ↑ Alexandre Duval ↑ Théâtre Feydeau ↑ Elizabeth Bartlet
جملاتی از کاربرد کلمه ژوزف
جدایی ارمنیهای گرجستان به ویژه ارمنیان ساکن دو منطقه جاواختی-آخالکالاکی از ارمنستان نیز به مانند بسیاری دیگر از اقوام منطقه قفقاز در دوران حاکمیت شوروی به وقوع پیوست. با وجود این که این منطقه از لحاظ تاریخی، جغرافیایی و فرهنگی همیشه یک منطقه ارمنینشین و جزئی از خاک ارمنستان محسوب میشود. در نتیجه سیاستهای ژوزف استالین در سال ۱۹۲۱م از خاک ارمنستان جدا شده و به گرجستان ملحق شد.
الکساندر از دسامبر ۲۰۱۳ در یک رابطهٔ عاشقانه با فرشتهٔ ویکتوریا سیکرت دانمارکی، ژوزفین اسکرایور است.
ضرایب لاگرانژ، نام روشی است در بهینهسازی برای یافتن بیشینه و کمینه موضعی برای توابع با داشتن یک یا چند قید برابری. این روش به افتخار ژوزف لویی لاگرانژ به این نام نامگذاری شده است.
ناپلئون و ژوزف هر دو سطح مخالفتی را که این انتصاب ایجاد میکرد دست کم گرفتند. با انتصاب ژوزف پادشاه ناپل در سال ۱۸۰۶ و سایر حاکمان خانواده در هلند در سال ۱۸۰۶ و وستفالن در سال ۱۸۰۷، ایجاد یک فاجعه سیاسی و بعداً نظامی باعث تعجب شد.
این اقدامات توسط ژوزف استالین وضع شده بود، گرچه جامعه آلمانی ولگا بهطور کلی به هیچ وجه وابسته به آلمان نازی نبود و آلمانیهای ولگا قرنها شهروندان وفادار امپراتوری روسیه و بعداً اتحاد جماهیر شوروی بودند. با این حال، این محدودیتها در طول دوره " خروشچف " پایان یافت.
فردریش ال بائر، پیتر نور، هنس روتیشاوزر، کلاس سامل سون، برنارد واکیویس، آدرین ون وی جین گاردن و مایکل وجرد (از اروپا)، جان دبلیو بکوس، جولین گرین، چارلز کاتز، جان مککارتی، آلن جی پرلیس و ژوزف هنری وی گستین (از آمریکا).