ژنده پیل

همه دیده هاشان به کردار نیل ازیشان گریزان شده ژنده پیل

شیری که بود جایگهش بیشه خدای شیری که ژنده پیل نبودی به بال او

ابا ژنده پیلان و زنگ و درای یکی چتر هندی به سر بر به پای

زمین موج زن گشت چون رود نیل ز نعل سمند و پی ژنده پیل

تو گفتی که لشکر نیاید به کار بدان ژنده پیلان ناهوشیار

بارکش چون گاومیش و بانگزن چون نره شیر گامزن چون ژنده پیل و حمله بر چون کرگدن

از ننگ آنکه شاهان، باشند بر ستوران بر پشت ژنده پیلان، این شه کند سواری

روز هیجا ژنده پیلش خواندمی گر ژنده پیل از کمند جان‌ستان خرطوم پیچان داشتی

بزد کرنای از بر ژنده پیل همی رفت آوازشان بر دو میل

دل شیر دارد تن ژنده پیل چه هامون به پیشش چه دریای نیل