چچ

استارگات مرکز شهرستان استارگارت بوده و از سال ۱۹۹۹ به بعد، به‌عنوان یکی از شهرهای استان پومرانی غربی به‌شمار می‌رود؛ پیش از این تاریخ و از سال ۱۹۷۵ تا سال ۱۹۹۸ نیز یکی از شهرهای استان شچچین محسوب می‌شده‌است.

استاریه آتاگی (روسی: Ста́рые Атаги́) یک شهرک در شهرستان گروزننسکی ناحیه چچن در کشور روسیه است.

دادگاهی در دبی یک ایرانی و یک تاجیک را به اتهام کشتن یک فرمانده جنگی سابق چچن ، به ۲۵ سال زندان محکوم کرد.آشویتدپرس

شهرهای استارگارت اشچچینسکی و ماریهام خواهرخوانده‌های اسلگلز هستند.

آرتور اصالت چچنی دارد، او یک مسلمان است و چهار فرزند دارد

خانواده عمر شیشانی در منطقه‌ای فقیرنشین در چچن، در همسایگی گرجستان زندگی می‌کنند. عمر شش سال پیش ارتش گرجستان را به دلایل پزشکی ترک کرد.

هم در آن دم جامه رومی به تن پوشید و رفت تا در آن کسوت شود پور چچن را راه بر

در ۱۲ مارس ۲۰۱۷، مجلس قانونگذاری منبج با رؤسای جمهور انتخاب شد که پس از آن اداره را به دست گرفتند. در طی نشست اعضای این کمیته، رؤسای جمهور و کمیته‌ها پس از سخنرانی و ارزیابی‌ها تعیین شدند. ۱۳ کمیته مشخص شد. این ۱۳ کمیتهٔ جدید شامل ۷۱ عرب، ۴۳ کُرد، ۱۰ ترکمن، ۸ سرکسی، یک ارمنی و یک چچنی می‌باشند.

ارامنه سکونتگاه در منطقه استاوروپل به نام روستای ادسیا (ارمنی: Եդեսիա) تأسیس کردند که در مرز چچن در منطقه کورسک واقع شده‌است. این روستا در سال ۱۷۹۷ عمدتاً توسط ارامنه مهاجر از آذربایجان تأسیس شد. اسم این شهرک به نام شهر ادسیا در آناتولی گرفته شده‌است، جایی که زمانی ارامنه زیادی در آن زندگی می‌کردند. همه ساکنان روستا ارمنی هستند: حدود ۷۰۰۰ نفر.

تبعید چچن‌ها و اینگوش‌ها (چچنی: До́хадар, Махках дахар - «выселение، разрушение»، چچنی: Нохчий а, гӀалгӀай а махкахбахар به زبان اینگوشی: Мехка дахар) که همچنین به عنوان عملیات عدس شناخته می‌شود (روسی: Чечевица انتقال اجباری کل جمعیت وایناخ (چچن و اینگوش) قفقاز شمالی به آسیای مرکزی توسط شوروی در ۲۳ فوریه ۱۹۴۴ در طول جنگ جهانی دوم بود. این اخراج به دستور لاورنتی بریا، رئیس ان کا وه ده، پس از تأیید جوزف استالین، رهبر شوروی، به عنوان بخشی از برنامه اسکان اجباری شوروی و انتقال جمعیتی انجام شد که بر چندین میلیون عضو اقلیت‌های قومی در اتحاد جماهیر شوروی بین دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۵۰ تأثیر گذاشت.

بخش شمالی قفقاز که امروز در جنوب روسیه قرار دارد، شامل جمهوری‌های داغستان، چچن، اوستیای شمالی-آلانیا، کاباردینو-بالکاریا برای مدت‌های طولانی قسمت‌هایی از ایران و در حوزه تمدنی ایران بود تا اینکه در قرون هجدهم و نوزدهم توسط امپراتوری روسیه تصاحب شد. تأثیرهای فرهنگ ایرانی حتی تا تاتارستان در مرکز روسیه هم قابل مشاهده است. برای نمونه بسیاری از مناطق در قفقاز از سبک معماری ساسانیان در دربند تقلید می‌کنند. حتی امروز هم پس از دهه‌ها جدایی این مناطق، رگه‌هایی از فرهنگ ایرانی همچو بزرگداشت نوروز در آن‌ها دیده می‌شود.

شهر پر آشوب شد پورچچن مغلوب شد بخت گفت این خوب شد حمدالقلاب القدر