چوب زدن

کرد اشارت سوی ایشان بدست چوب زدند آنقدر آو را که خست

و کسی آمده بود و کالای ایشان برده بود. شیخ را بگرفتند و دویست چوب بزدند. در میان چوب زدن پیری از آن موضع بگذشت. دید یکی را می‌زدند. به نزدیک او شد. بدانست که او کیست. مرقع بدرید و فریاد برداشت و گفت: شیخ الشیوخ طریقت است. این چه بی حرمتی است؟ این چه بی ادبی است که با سید همه صدیقان طریقت کردید؟

وز چوب زدن رباب فریاد چون کودک عشر خوان برآورد

روز و شب برشکمش چوب زدند زر و سیمش بفراست ستدند