چهارطاقی

معنی کلمه چهارطاقی در لغت نامه دهخدا

چهارطاقی. [ چ َ / چ ِ ] ( ص نسبی ، اِ مرکب )قبه و گنبدی که بر چهارپایه و ستون استوار شود و ازهر جانب طاقی هلالی دارد و هر یک از طاقهای چهارگانه بر دو پایه و ستون نهاده شود و سقف و قبه و گنبد براین پایه ها و طاقها قرار گیرد. || بنایی مانند این که بر سر قبرها کنند : حنظله روزی بر چهارطاقی شدی و به آواز بلند گفتی بنی اسرائیل را که : قولوا جمیعاً لااله الا اﷲ. ( قصص الانبیاء132 ).
چهارطاقی. [ چ َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان غار بخش ری شهرستان تهران ، 177 تن سکنه دارد. از قنات آبیاری میشود. محصولش غلات و چغندر قند است و شغل اهالی زراعت میباشد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).
چهارطاقی. [ چ َ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان طارم پائین بخش سیردان شهرستان زنجان ، 80 تن سکنه دارد. از زه آب رودخانه سفیدبلاغی آبیاری میشود. محصولش غلات و برنج است. شغل اهالی زراعت و گله داری و قالیچه بافی و جاجیم بافی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).

معنی کلمه چهارطاقی در فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) بنای مربعی میانه ( نه بزرگ نه کوچک ) که بر سر گور مردگان سازند .
دهیست جزئ دهستان طارم پائین بخش سیردان شهرستان زنجان .

معنی کلمه چهارطاقی در دانشنامه آزاد فارسی

شیوه ای در معماری ایران باستان که در آن کالبد بنا از گنبدی سوار بر چهار جرز باربر شکل می گیرد و طرح معماری چهارطاقی، مربع بوده و از چهارسو باز است. برای آن که بتوان گنبد را که دارای طرح مدور است بر طرحی مربع شکل استوار کرد، باید با ساخت فیلپوش شکل مربع را به شکل دایره تغییر داد. به نظر می رسد که معماری چهارطاقی بیشتر برای ساخت آتشکده هایی در اماکن دور از سکونت به کار می رفت. بازبودن چهارسوی بنا اجازه می داد آتش مقدس بدون تماس مستقیم و حضور از نزدیک، مشاهده و نیایش شود.

معنی کلمه چهارطاقی در ویکی واژه

(قدیم): مربوط به چهار طاق، در معماری قدیم به سازه‌ای اطلاق می‌شد که از چهار طاق شکل گرفته باشد.

جملاتی از کاربرد کلمه چهارطاقی

در مورد کاربرد این بنا روایات مختلفی وجود دارد. اردشیر بابکان در آخرین جنگ خود با اردوان پنجم وی را در دشت رامهرمز شکست می‌دهد و به‌همین مناسبت بناهای یادمانی در طول این مسیر می‌سازد. عده‌ای بر این باورند که چهارطاقی خیرآباد نیز از جمله بناهای یادمانی اردشیر است.