چند همسری

معنی کلمه چند همسری در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تعدد زوجات، نوعی چند همسری است که در اسلام با شرایطی پذیرفته شده است.
تک همسری طبیعی ترین شکل زندگی زناشویی است.
برخی اَشکال دیگر ازدواج ، از جمله چندشوهری و ازدواج اشتراکی، جز در میان برخی اقوام بدوی، مانند اقوام ساکن تبت ، بروز نداشته و عملاً از میان رفته؛ اما چندزنی یا تعدد زوجات ظهور بیشتری داشته و تا حدودی دوام یافته است.
تعدد زوجات در اسلام
تعدد زوجات در نظام حقوقی اسلام با قیود و شرایطی پذیرفته شده است.
با این همه، دانشمندان مسلمان در باره چگونگی پذیرش تعدد زوجات در اسلام و حدود آن آرای مختلفی ابراز داشته اند.
همچنین اسلام شناسانِ غیرمسلمان از این امر انتقادهایی کرده اند که واکنش محققان اسلامی را در پی داشته است.
تعدد زوجات پیش از اسلام
رسم تعدد زوجات در اعصار پیش از اسلام، هم در میان ملت ها و هم در ادیان مختلف، وجود داشته است؛
مثلاً در عراق قدیم، قانون حمورابی ازدواج دوم را برای زوج در صورت بیماری زوجه روا می دانست.
آشوریان نیز با تعدد زوجات آشنا بوده اند.
در دیگر تمدن های بزرگ، از جمله در ایران و مصر و چین و هند ، هم تعدد زوجات رواج داشته و در میان عرب پیش از اسلام نیز چندزنی رایج بوده است.
← نظر نادرست مستشرقان
...

جملاتی از کاربرد کلمه چند همسری

در عربستان پیش از اسلام یا زمان جاهلیت نوعی از چند همسری مرسوم بوده که به آن ازدواج رهط می‌گفتند. ازدواج رهط یعنی ازدواج مشارکتی یا دسته‌جمعی. گروهی از مردان که نباید بیشتر از ده نفر می‌بودند با یک زن نکاح می‌کردند و اگر فرزندی به دنیا می‌آمد، آن زن فرزندش را به هر یک از مردان که خود می‌خواست منتسب می‌کرد و او را پدر فرزند خود قرار می‌داد.