چنداول

چنداول

معنی کلمه چنداول در لغت نامه دهخدا

چنداول. [ چ َ وُ ] ( ترکی ، اِ ) مأخوذ از ترکی گروه و جماعتی را گویند که از لشکر براه روند و فرودآیند. ( از برهان ). فوجی راگویند که برای حفاظت لشکر از پس لشکر می آید، بخلاف هراول. ( از آنندراج ) ( از غیاث ) ( از ناظم الاطباء ). پساهنگ. ( ناظم الاطباء ). || ساقه فوج. ( از آنندراج ) ( از غیاث ). بترکی بمعنی ساقه لشکر است که بفارسی دمدار گویند. ( از لغت محلی شوشتر نسخه خطی ).

معنی کلمه چنداول در فرهنگ معین

(چَ وُ ) (اِ. ) = چندول . چندل : جمعی ا ز مردم که در عقب لشکرهای منظم حرکت می کردند، حشر، چریک .

معنی کلمه چنداول در فرهنگ عمید

جمعی از مردم که در لشکرکشی ها دنبال سپاهیان حرکت می کردند.

معنی کلمه چنداول در فرهنگ فارسی

( اسم ) جمعی از مردم که در عقب لشکر های منظم حرکت میکردند حشر چریک .

معنی کلمه چنداول در دانشنامه عمومی

چنداول، منطقه ای در مرکز شهر کابل پایتخت افغانستان است. چنداول یکی از مهم ترین محلات سکونت هزاره ها و قزلباش های افغانستان کابل بوده است.
چنداول کلمهٔ ترکی است و به گروهی از سربازان که در عقب دسته های فوج در اوقات لشکر کشی حرکت می کنند گفته می شود. دسته پیشرو افواج را در عربی «مقدمة الجیش» و به زبان فارسی «پیش آهنگ و پیشتاز» و به زبان ترکی «قراول و هراول» می گویند.
چنداول یکی از مناطق تاریخی و قدیمی است و در قدیم نصف شهر کابل را شامل می شد. مردمان اولیهٔ این منطقه هزاره ها و قزلباشان بوده اند. چنداول در قسمت جنوب غرب شهر قدیم کابل به اساس فرمان احمدشاه درانی برای اقامت شیعیان شهر کابل اختصاص داده شده بود. از آنجایی که ولی محمد خان پسر لطف علی بیگ جوانشیر در آن عهد از خود اخلاص و صداقت به دولت نشان داد، از طرف احمدشاه درانی در سال ۱۱۶۹ ه‍. ق، به حیث «چنداول باشی» ( سردسته چنداولان مقیم کابل ) تعیین شد؛ و بنیاد ناحیه چنداول کابل از همین تاریخ گذاشته شد. چنداولی ها که بیشتر شان قزلباش بودند در کارهای دیوانی و اراس مشغول بودند و اساس اداره و ارتش در افغانستان را هم همین قزلباشان گذاشتند.
• گذر جوان شیرها
• گذر جارسوق
• گذر خافی ها
• گذر شائین چی ها
• گذر شاهسون ها
• گذر قرت ها ( کردها )
• گذر قلعه باقرخان
• گذر قلعه هزاره ها
• گذر قلعه کبرلوها
• گذر کله خود
• گذر کوچرلوها
آرامگاه فیض محمد کاتب، نویسنده مشهور دربار حبیب الله خان در قسمت بالاجوی چنداول می باشد.

معنی کلمه چنداول در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] چِنداوُل، بخش شیعه نشین کابل پایتخت افغانستان که بیشترین جمعیت شیعه کابل را در خود جای داده است. این منطقه در غرب کابل واقع شده و جایگاه ویژه ای در فعالیت های فرهنگی و سیاسی شیعیان در افغانستان داشته است. چهره های دینی، سیاسی و روشنفکری فراوانی، اهل چنداول بوده اند که آیت الله حجت کابلی مشهورترین آنهاست. این منطقه به دلیل وسعت و جمعیت قابل توجه، «نصف کابل» خوانده می شده است. تکیه خانه عمومی چنداول یکی از کانون های موثر شیعه در افغانستان است. ساکنان چنداول، بیشتر قزلباش بوده اند. قزلباش ها از اقلیت های بارز و شناخته شده شهر کابل هستند. پس از قرن ۱۹م، بیشتر جمعیت چنداول، هزاره بوده اند.
از تاریخ دقیق سکونت شیعیان در منطقه چنداول، اطلاع دقیقی در دست نیست، اما بر اساس گزارش های سیاحان خارجی در سال های ۱۸۴۲ تا ۱۸۴۶م، چنداول در آن زمان بین ۱۵۰۰ تا دو هزار خانه و چندین بازار داشته و با دیوارهای بلند محصور بوده است.
چنداول در امور سیاسی، اجتماعی و مخصوصا فرهنگ شیعی، نقش فعال داشته و تا چند دهه قبل، ویژگی های موثر خود را حفظ کرده بود. عالمان دینی، شخصیت های نظامی و اجتماعی فراوانی از این منطقه رشد کرده اند. حرکت تاثیرگذار مردمی بر ضد دولت کمونیستی افغانستان، در سال ۱۳۵۷، در چنداول روی داد و در تاریخ افغانستان با عنوان قیام چنداول ماندگار شد.

معنی کلمه چنداول در ویکی واژه

چندول. چندل: جمعی ا ز مردم که در عقب لشکرهای منظم حرکت می‌کردند؛ حشر، چریک.

جملاتی از کاربرد کلمه چنداول

قزلباشان در اصل متشکل از طوایف مختلف هستند که در زمان بازگشت کوتاه مدت افغانستان به ایران توسط نادرشاه افشار در مناطق مختلف افغانستان که قسمت عمده آن‌ها در شهر کابل در منطقه‌ای بنام چنداول ساکن شدند و حتی کوچه‌های مختلف آن‌ها بنام مناطقی که از ایران نام‌گذاری شده (کوچه شیرازی‌ها، خوافی‌ها، شاهسون‌ها، قجرها، افشارها، لرها و …) و آن‌ها سال‌ها در حکومت افغانستان به عنوان وزیر و کاتب در دربار فعالیت داشتند. میرزا عبدالعلی خان وزیر دربار امیر شیر علی نمونه از این افراد بود که که اولین نشریه را در افغانستان به طبع رسانید که شمس النهار نام داشت.
او از مردم چنداول، کابل بود و تحصیل را در لیسه استقلال تمام نمود. او سپس با سمت مترجم زبان فرانسه در دارالتحریر شاهی به کار گمارده شد (۱۳۰۹ـ۱۳۱۲ش). احمدعلی از ۱۳۱۲ تا ۱۳۱۵ش منشی سفارت افغانستان در رم بود.