چمنده

«وَ لِلَّهِ یَسْجُدُ» و خدای را سجود می‌کنند، «ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ» هر چه در آسمانها چیز است و در زمینها، «مِنْ دابَّةٍ» از هر چمنده‌ای و رونده‌ای، «وَ الْمَلائِکَةُ» و فریشتگان همه، «وَ هُمْ لا یَسْتَکْبِرُونَ (۴۹)» و ایشان از پرستش او سر نمی‌کشند.

غول اندر آن چمنده نه الا باحتیاط باد اندر آن وزنده نه الا باحتراز

جهنده قطره‌ای اندر مشیمه سازنده چمنده سرو سمن چهره و سهی بالا

تو خود چون تاب آری مانده تنها بتنهایی چمنده در چمنها

فرود آمدند از چمنده ستور شکسته دل و چشمها گشته کور

زلفش گزنده عقرب کاکل کشنده افعی قامت چمنده شمشاد نرگس جهنده آهو

بحرها آب چشم و گوش و دهان بیشه موی و درو چمنده نهان

وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ نیست هیچ چمنده‌ای در زمین وَ لا طائِرٍ و نه پرنده‌ای یَطِیرُ بِجَناحَیْهِ که می‌پرد بدو بال خویش إِلَّا أُمَمٌ أَمْثالُکُمْ مگر همه گروه گروه همچون شمااند، ما فَرَّطْنا فِی الْکِتابِ مِنْ شَیْ‌ءٍ هیچ چیز فرو نگذاشتیم در لوح، ثُمَّ إِلی‌ رَبِّهِمْ یُحْشَرُونَ (۳۸) و پس همگان را با پیش خداوند خواهند انگیخت.

ز بارهٔ چمنده فرود آمدند گو پیر هر دو پیاده شدند