چشم به راه

دل چشم به راه یار ننهاد بر وعده او مدار ننهاد

همه اعیان جهان چشم به راهش دارند هر عزیزی ز پی ملتمسی می‏‌آید

تا به کی چشم به راهت به سر ره بنشینم به امیدی که تو از راه بیایی و نیایی

لیک قضا و قدر چو چشم به راهند تا چه صلاح ملیک مقتدر آمد

از نهانخانه عصمت به تماشا بخرام آهوان چشم به راهند به صحرا بخرام

کعبه هر چند که در مد نظر افتاده است هر که را می نگری چشم به راهی دارد

صد ملک ز بهر تو چشم به راه ای یوسف مصر برآی از چاه

هر که به غیر از تو سپاه تو اند گوش به در چشم به راه تو اند

در انتظار تو شد عمرها که چشم به راهم مپیچ سر ز نیازم، متاب رخ ز گناهم

داریوش در هیچ جایی از تراکیه با پایداری روبه‌رو نشد. در بلغارستان کنونی «گت‌ها» -گونه‌ای از مردمان بلغارستان- پایداری کردند، اما سپاه ایران این پایداری را درهم شکست. ایونیایی‌ها به فرمان «هیستیایوس ملطی» پلی از کشتی ساخته بودند؛ در بالای دلتای رود و در پایین مَصَب «پروث». داریوش به آن‌ها فرمان داد تا از پل نگهبانی کنند و دو ماه چشم به راه او بمانند و اگر او پس از دو ماه بازنگشت پل را برچینند و ناوگان به میهن بازگردد.

بر سر کوچة مردی گذری کن کانجا کیمیا چشم به راه نظر مردانست