چرم

چرم تن من مراست ‌گویی جوشن مغز سر من مراست ‌گویی مغفر

چرا که ببر، چو خود جان نبرد از دستت؛ چه سود از آنکه به غیری ز چرم خفتان داد؟!

شب و روز زان چرم گریان بدی دل او ز شاپور بریان بدی

ز دادار نیکی دهش یاد کرد پس آن چرمهٔ تیزرو باد کرد

اصفهان، شهر بچه‌های لهستان نمایشنامه‌ای از محمد چرمشیر است. قصه این نمایش دربارهٔ مهاجرت تعدادی از کودکان لهستانی به اصفهان در زمان جنگ جهانی دوم است که هم‌زمان با هفتاد و پنجمین سالگرد این اتفاق و با دعوت سفارت لهستان و نیز مؤسسه «آدام میسکیه‌ویچ» در اصفهان و تهران اجرا شد.

من میوهٔ دین همی چرم شو چون گاو توخار وخس همی چر

فرود آی از چرمه راهوار درفش و سواران هم ایدر بدار

همی بود یک ماه با رود و می چنین تا بر او نرم شد چرم وی

بیفگند بر گستوان و بتاخت به گرد سپه چرمه اندر نشاخت

ز یک سو بیابان بی آب و نم کلات از دگر سوی و راه چرم

گهی چو شیر بگیرم گهی چو سگ بدرم گهی چو گاو بخسبم گهی چو خر بچرم