چربدست

به خرد کاری فطرت به نقش بندی کن به چربدستی ابداع و صنعت احیا

به ابرام آن که از دنیاپرستان کام می گیرد زریگ از چربدستی روغن بادام می گیرد

شعبده دان چربدست اوست که بیخ ملک را کرد به برگ گندنا تازه چو شاخ ضیمران

نیست عاشق را غم روزی که عشق چربدست خون دل را نعمت الوان کند در زیر پوست

گرچه دست چرب را کمتر بود گیرندگی می برد از چربدستی بیش دل را موی چرب

وزیران کهنه کار اما رموز دخل بردن را وکیلان چربدست اما فنون ناسپاسی را

ز نعت چربدستیهات اعظم چو روغن گشت و بر پیراهن افتاد

شطرنجی اگر چه چربدست آمد عادت نبود که شاه بر گیرد

چاره سازی سر کند هر جا که بخت چربدست می کند آبی که او ریزد بر آتش روغنی

یکی دیو دژخیم بر پای خاست چنین گفت کاین چربدستی مراست