چانه

که بشکنی دهنم را به مشت و بار خدای همی بساید با سنگ قهر چانه تو

در خانه دل کژ مکن آن چانه به افسوس کامروز عیان است خفیات افندی

چانه و بینیش پنداری بهم‌چشمی هم گوی و چوگان ساختندی از برای ‌کارزار

مادر پیر چانه پیش آورد به دهانش زبان نمود اندر

چانه بیهوده می‌زند وجدان هیچ کاری نمی‌کند وجدان

سرلشکر پوزانیاس (پائوزانیاس) برادرزادهٔ لئونیداس، به دلیل خردسالی پسر لئونیداس، سرپرست این شاهزاده بود و بر اسپارت فرمان می‌راند، پوزانیاس پنهانی با دربار خشایارشا چانه‌زنی می‌کرد. پوزانیاس می‌خواست ایران دوباره بر روند سیاسی یونان چیره شود. لو رفتن این چانه‌زنی‌ها، مایهٔ رسوایی و مرگ پوزانیاس، در سال ۴۷۰ پیش از میلاد شد.

بینی و چانه رفته پست و بلند سبلت و ریش‌گشته زیر و زبر

ناخنم همچو ناخن‌گربه چانه‌ام همچو چانهٔ عنتر

گفت ای شاعرک خام مرا عشوه مده حرف بیهوده مزن ریش مکن چانه مخار

بسکه‌ پی آورده سر گویی‌ که نجوی می کنند بینی او با زنخدان چانهٔ او با زهار

فردای روزی که پدر ساسان مرد؛ اسلام آمد دم مغازه. پشت دخل ایستاده بودم. بعد از سلام و علیک حالش را پرسیدم. دیدم بجای جواب چانه‌اش می‌لرزد.

چانه‌اش جسته‌تر از دنبهٔ میش و سرگرگ بینیش ‌گنده‌تر از لفج غلام و لب داه