چالاکی

با این همه شیرینی و چالاکی و چستی خوش خُلق و نکوسیرت و پاکیزه سرشت است

این طربناکی و چالاکی او هست کنون از موافق شدن دولت با بوالحسنا

اگر بر توان بست چالاکی است که نا التفاتی ز ناباکی است

در چنین هنگامه چالاکی سزاست من نیم چالاک و دوران بیوفاست

مادر و بابای ما را آن حسود تاج و پیرایه بچالاکی ربود

چو بشکستش به چالاکی و چستی به کارش زان شکست آمد درستی

گر کست خواند پریزاد نه چندین عجب است کادمیزاده ندیدیم بدین چالاکی

کسی ندید به چالاکی و به خوبیِ تو نه ماه در فلکی و نه سرو در چمنی

پیش رفتم ز روی چالاکی خاک بوسیدمش من خاکی

کمر نبنددهرگز بچست و چالاکی کسی که باغم او دست در کمر دارد