چابکی

راستی بر گو تو تنها جلد و چست و چابکی یا وزیران جملگی رندند و رمال ای وزیر

ناز چو تویی توان کشید ای جان با این همه چابکی و عیاری

ور بگوید سنگ‌پشتی بی‌نوا، کز چابکی پهنه‌پیما، چون ستورم، بشنو و باور مکن

هوش از سرم به چابکی آن شوخ کج‌کلاه برد آنچنان که دزد شب از سر کلاه را

قصاب‌وار مردم چشمم به چابکی مژگان قناره کرده و دل‌ها بر او زده

در دل زرین کژابه سیمین ترکان گشته بشوخی و چابکی متمکن

چابکیهاش گر بر آن دارد کرهٔ باد زیر ران آرد

تو بس چابکی در سواری و لیکن چو بین بود مرکبت چون برانی؟

به گفتهٔ اس کالیداس، منتقد هنری «او می‌توانست هر جا نقاشی کند؛ در خیابانها، در آتلیه. او سرزنده بود، فکر و بدن چابکی داشت؛ به‌سرعت فکر می‌کرد و به‌سرعت نقاشی می‌کشید. هیچ‌وقت کسی را ندیده‌ام که تندتر از او نقاشی بکشد.»

«طبیعت نژادهای گوناگون برای کار کردن فراهم کرده‌است: نژاد چینی که چابکی شگفت‌انگیزی در کارهای دستی دارد و تقریباً هیچگونه احساس شرف و افتخار در او نیست، نژاد سیاه که نژاد کار بر روی زمین و کشاورزی است، با او به مهربانی و انسانیت رفتار کن تا همه چیز روبراه و آنگونه که شایسته‌است بماند. دیگر نژاد اربابان و جنگاوران است، نژاد اروپایی. اگر این نژاد نجیب را بکارهای پست مانند چینی‌ها و سیاهان بگماری شورش خواهند کرد… آنچه برای کاگر ما مایه شورش است مایه شادمانی یک چینی و یک فلاح (عرب) خواهد بود زیرا که آنان به هیچ عنوان مخلوقات نظامی (جنگجو) نیستند. هر کس را بکار مخصوص خود بگمار تا همه خوش باشند.»

کشی و چابکیش دیدم و با خود گفتم اینت افسونگر هندو نسب جادو سار

سطحش، چابکی، سرعت، کم و بیش در ورزش، یعنی در جوانی بود.

از گوش زهره حلقه رباید بچابکی نوک سنان نیزه دشمن ربای تو